Toen we in 2012 besloten naar Afrika te gaan, wilden we een reis waarbij we veel dieren zouden spotten. Als snel vonden we de reis ‘Kleurrijke Maasai en veel, heel veel dieren‘. Dit klinkt natuurlijk goed in de oren van een groot dierenliefhebber. En veel dieren hebben we ook gezien in de verschillende parken. Een bijzondere ontmoeting hadden we in het Samburu Park in Kenia.
We worden vroeg wakker in het Samburu National Reserve, waar we in een tent slapen aan de rand van een rivier door het park. De dag ervoor zijn we het park binnen gereden en hebben we direct veel dieren gezien. Olifanten, zebra’s, impala en kleurrijke vogels. Deze ochtend gaan we onze eerste gamedrive van de dag maken. We zullen met onze truck door het park rijden en proberen zoveel mogelijk dieren te spotten. Onze truck heeft geen ramen en je kunt op het dak zitten voor een beter overzicht. Ik zoek, met al mijn apparatuur, een plekje op het dak.
Onze gamedrive begint direct na het ontbijt en we stuiten al snel op een groep olifanten. Tussen de enorme beesten lopen ook enkele schattige jonkies rond. Je kunt uren naar deze dieren blijven kijken, het verveelt geen moment. Even later zien we een jakhals, enkele kleine dikdik’s en veel vogels. Terwijl ik op het dak rond blijf kijken en alles scherp in de gaten houd, ziet iemand achteraan de truck beweging in het hoge gras. Een antilope of impala sprint voor zijn leven, want het wordt door iets opgejaagd. Onze gids heeft het ook gezien en instrueert onze chauffeur die de truck direct omkeert. Zelf heb ik geen flauw idee waar ik moet kijken en na enkele secondes is de jacht ten einde. Er is nergens beweging te zien. Zijn ze te ver weg of heeft de jager prijs in het hoge gras? Onze gids pakt de verrekijker en kijkt scherp rondt. Ineens ziet hij wat en instrueert hij de chauffeur om van de gebaande paden af te wijken. Dit mag natuurlijk helemaal niet en de chauffeurs kunnen hoge boetes hiervoor krijgen. “Quick, quick”, roept onze gids enthousiast.
Nadat we een stuk door het gras gereden hebben stopt de truck en beginnen mensen foto’s te schieten. Nog steeds zie ik niets, tot iemand me precies uitlegt waar ik moet kijken. Tussen het hoge gras en onder een boom ligt een hijgende cheetah. De jacht is mislukt. Hoewel de cheetah het snelste landdier ter wereld is, ze kunnen 93 kilometer per uur halen, is het uithoudingsvermogen van deze dieren niet hoog. Ze kunnen ongeveer zo’n 500 meter hun topsnelheid volhouden. Dit is ongeveer 20 secondes. Hierna moet het dier soms weer drie kwartier op adem komen, alvorens ze weer verder kunnen jagen. De cheetah die wij nu zien heeft zijn prooi niet te pakken gekregen en is nu op adem aan het komen. Zwaar hijgend zoekt hij derhalve een beetje schaduw op en wij kunnen op enkele meters afstand toekijken vanuit onze truck.
We staan welgeteld 4 minuten naast de cheetah op enkele meters afstand. Onze gids en chauffeur willen geen risico nemen en rijden weer terug naar de weg. Ondertussen gaat de cheetah zitten en kunnen we het dier van een afstand nog beter bekijken. Een geweldig moment tijdens onze reis, die pas 3 dagen oud is. Het is tevens mijn eerste wilde katachtige die ik ooit heb gezien.
Later die dag zouden we ook nog leeuwenwelpjes zien en een dag later zien we een andere cheetah midden in een open gebied.
Laat een berichtje achter
Nog geen reacties