Reisroute Madagascar

Vanuit Amsterdam, vliegen we met Kenya Airways via Nairobi naar Antananarivo, de hoofdstad van Madagascar. We landen laat in de middag en voordat we het land in mogen, moeten we eerst een vizum kopen voor € 35,00 per persoon.

De rit naar ons hotel in het centrum lijkt eeuwig te duren terwijl het in principe een kleine rit is, maar rond deze tijd is er een totale verkeersopstopping. We slapen in het Sakamanga Hotel. Het ligt midden in de drukke binnenstad, maar zodra je het hotel binnenstapt merk je daar niks meer van. Het hotel heeft een gezellige binnenplaats met zwembad en prima restaurant. Ideaal om de eerste twee nachten te verblijven.

Vandaag gaan we op ontdekkingstocht in Antananarivo. We nemen een taxi naar het hoogste punt van de stad, naar Rova de Antananarivo. Dit is het paleis van de koningin. Helaas is het gesloten voor renovatie, maar het is hoe dan ook wel mooi om te bekijken van buiten je hebt prachtig uitzicht. We worden wel direct door (on)officiële gidsen aangesproken die ons mee willen nemen voor een wandeling. Er schijnt wat criminaliteit te zijn, dus we nemen het zekere voor het onzekere en gaan in onderhandeling met een gids over de prijs. Spreek van te voren je prijs goed af! We maken een wandelingetje om het paleis , zien het justitieel paleis, het paleis van Andafiavaratra en muurversieringen en lopen langs de armoedige huisjes.

Na de tour willen we naar beneden lopen. De gids waarschuwt ons dat we vooral op de grote weg moeten blijven, omdat het gevaarlijk zou zijn en er criminelen rondlopen. We voelen ons overigens geen moment bedreigt, maar we zien wel veel armoede. Veel bedelaars en dakloze kinderen. Je wordt aangestaard, maar op zich niet lastig gevallen.

De rest van de dag bezoeken we nog wat hoogtepunten, zoals een kathedraal, het oude station en het grote meer midden in de stad, Lac Anosy. Verder struinen we over een van de vele drukbezochte markten. We kijken onze ogen uit. Wel zijn we blij dat we morgen deze drukke stad kunnen verlaten.

We reizen per 4-wheel drive met een chauffeur. Vandaag staat een rit van 370km op de planning naar Miandrivazo, waar we zo’n 8 uur over doen. Tenminste dat was het initiële plan. Helaas gaat de as van onze jeep kapot. Met behulp van wat dorpsbewoners krijgen we het uiteindelijk gemaakt, maar we hebben veel tijd verloren, waardoor we niet meer voor het donker in Miandrivazo kunnen geraken en onze chauffeur geeft aan dat het absoluut niet veilig is om in het donker te rijden. Dus we wijken uit naar Antsirabe, waar we op zoek gaan naar een overnachtingsplek. We kunnen terecht in  Le Retrait, een schone kamer, maar verder geen andere voorzieningen.

Om de tijd die we verloren hebben zoveel mogelijk in te halen, rijden we extra vroeg richting Miandrivazo. Vanuit daar rijden naar een dorpje vlakbij de Tsiribihina Rivier, van waaruit onze 3-daagse pirogue tour zal starten. Pirogues zijn lange smalle houten bootjes. Onze gidsen peddelen en wij kunnen lekker achterover leunen. We zijn blij met paraplu’s aan boord, want anders zouden we levend verbranden. De eerste dag varen we zo’n 40 km, waar we 6 uur over doen. Slapen doen we in tentjes op een strandje vlakbij een prachtige waterval.

’s Ochtends krijgen we de mogelijkheid om ons even bij de waterval te wassen. Een local die op het strandje woont neemt ons mee en lokt met een banaan lemuren die van alle kanten aangerend komen. Wat een leuke dieren. We varen vervolgens weer 40 km over de rivier en zien best wel wat wildlife onderweg. Zoals ijsvogels, palmvleerhonden, slangen, papegaaien. Ook stoppen we af en toe bij kleine dorpjes waar we dolenthousiast begroet worden door de inwoners. Slapen doen we weer op een strand. Deze keer een druk strand vlakbij een dorp, maar dat is meer uit veiligheidsoogpunt, omdat er dit jaar op de verlaten strandjes toch wat mensen overvallen zijn.

De laatste dag varen we nog tot de middag met de pirogues naar een plek waar onze chauffeurs ons weer oppikken. We moeten een ferry-oversteek maken om naar het plaatsje Belon’i de Tsiribihina te komen. Hier verblijven we in Karibo hotel.

De wegen waarop we rijden in dit gebied zijn slecht en het zijn alleen maar zandwegen. In november zitten we tegen het regenseizoen aan, als dat eenmaal begint, dan zullen de toegangswegen gesloten worden, omdat er dan geen doorkomen meer aan is. Via een ferry oversteek komen we aan bij ons hotel vlakbij Tsingy de Bemaraha National Park, Le Grand Hotel du Tsingy de Bemaraha. Een prachtige ruim opgezette plek met leuke huisjes, een zwembad, restaurant en barretje.

We besluiten in de middag de Small Tsingy’s te bezoeken. We maken een wandeling van 1,2 km waar we 2 uur over doen. Het is flink klauteren en je moet je soms door smalle steegjes wurmen, maar het uitzicht op de puntige rotsen is geweldig!

Tsingy de Bemaraha staat sinds 1990 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het bestrijkt ruim 1500 km2 en omvat verschillende landschappen, zoals mangroves, bossen, rivieren en meren, maar het staat dus vooral bekend om de puntige kalkstenen rotspartijen. Het is gevormd door een miljoenen jaren durend proces van erosie en hevige regenval. Waardoor deze vlijmscherpe rotsen zijn ontstaan en deze geven het park ook zijn naam; het betekent zoiets als op je tenen lopen.

Tsingy de Bemaraha staat bekend om de puntige kalkstenen rotspartijen die door erosie en hevige regenval zijn gevormd. Sinds 1990 staat dit landschap op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Vandaag bezoeken we de Big Tsingy’s. Omdat we op grote hoogte over rotsen gaan klauteren, krijgen we allemaal een harnas om. Het eerste deel van de wandelingen gaat door bosgebied. We zien veel wildlife zoals de Von der Decken’s Sifaka, roodkopmakis, diverse vogels, slangen en ratten. Maar het hoogtepunt is voor ons het zien van 5 fossa’s! Het grootste roofdier van Madagascar. Het is paarseizoen, dus de mannetjes doen hun best om indruk te maken op het vrouwtje.

Via een donkere grot (neem je hoofdlampje mee), verlaten we het bos en komen we bij het punt waar we gaan klimmen, klauteren, bukken en kruipen. Op sommige punten moeten we ons met ons harnas vastklikken aan de stalen kabels die het park gespannen heeft. Als je hoogtevrees hebt, dan is het even slikken als je de wiebelige hangbrug moet oversteken. Deze overspant een ravijn van 70 meter bezaaid met vlijmscherpe rotsen. Maar het uitzicht is adembenemend mooi! Wat een indrukwekkend landschap.

Vandaag staat ons een lange reisdag te wachten richting Kirindy Forest. Vanwege veiligheid moeten we een deel van de reis in colonne rijden. In Kirindy verblijven we in een super mooie lodge Relais du Kirindy. Gezellige hutjes, een zwembad en een restaurant met heerlijke gerechten. We maken een nachtwandeling in Kirindy. Rond 18:15 wordt het snel donker en het is heel gaaf dat de nachtdieren zich direct laten zien. Binnen 10 minuten hebben we 3 soorten lemuren gespot: wezelmaki, muismaki en vorkstreepmaki. Verder zien we nog enkele gekko’s en grote spinnen.

In de ochtend maken we nog een wandeling door Kirindy. Men zegt dat de kans op het zien van de Fossa hier het grootst is, maar wij hebben er geen kunnen spotten. Wel zien we o.a. weer roodkopmaki’s, de Verreaux Sifaka en de prachtige giant coua.

We lunchen nog even in de lodge en vertrekken daarna richting de Allée des Baobabs. De weg erheen met al die baobabs is eigenlijk al een hoogtepunt. We komen ’s middags aan en hebben de bekende weg helemaal voor onszelf, maar tegen zonsondergang stroomt het helemaal vol met toeristen die willen genieten van de spectaculaire zonsondergang. Ondanks de drukte is het wel echt adembenemend.

We slapen vannacht in de drukke kustplaats Morondova in hotel Trecicogne.

Vandaag is een lange reisdag terug naar Antsirabe. Langzaamaan komen we weer in de bewoonde wereld. Het droge landschap maakt plaats voor de rijstvelden en we kijken onze ogen uit als we door de drukke dorpjes rijden. We slapen vannacht in hotel Garden Lodge. Het zijn wat donkere hutjes, maar wel prima. Het hotel heeft een botanische tuin en een fantastisch restaurant met leuke bediening.

Tijd om te relaxen in Antsirabe is er niet, want we hebben opnieuw een lange reisdag richting Ranomafana National Park. We genieten weer van een veranderende omgeving. Het platteland verandert in een vruchtbaar landschap met watervallen en groene boomtoppen die gehuld zijn in een deken van mist. We slapen hier in Gaspard Bungalow.

Het regenwoud doet zijn naam eer aan, want helaas regent het de rest van de middag behoorlijk door. Vandaag maken we daarom alleen een nachtwandeling. Je loopt dan samen met een gids over de grote weg en kijkt of je in de aangrenzende bossen dieren kunt spotten. Zo zien we een honingzuiger die schuilt voor de regen, heel veel kikkers en kameleons en de muismaki.

In de ochtend hebben we nog tijd om een ochtendwandeling te maken. Zorg ervoor dat je meteen zodra het park open is, aanwezig bent, want het kan hier behoorlijk druk worden hebben we gemerkt. Samen met onze gids maken we een wandeling door dit prachtige regenwoud. Het park staat bekend om het vele wildlife wat je kunt spotten. Tijdens onze wandeling zien we prachtige vogels, de unieke girafkever en kunnen we nieuwe soorten lemuren van ons lijstje afstrepen zoals de breedsnuithalfmaki, de bamboemaki en de zwart-witte vari.

Tijdens onze wandeling door het Ranomafana National Park zien we verschillende soorten lemuren.

Na onze wandeling rijden we wel direct door, want er staat ons een flinke rit te wachten naar Ranohira, waar we aan het eind van de dag aankomen bij het super gezellige hotel Chez Alice.

Er staat ons een drie-daagse hike te wachten in Isalo National Park. Een prachtig park met bergen, watervallen, canyons en lagunes. De eerste dag bezoeken we de Maki en Rats Canyon, dit bestaat uit langgerekte en zeer steile kloven. De tocht is wat pittig, want we moeten flink klauteren over enorme rotspartijen. Maar wat is er dan heerlijker om in een ijskoude kristalheldere lagune af te koelen. Eind van de middag komen we aan op een kampeerplek waar we onze tenten neerzetten en kunnen bijkomen van een zeer indrukwekkende dag.

Voor zonsopkomst beginnen we aan een flinke klim over een berg. Het uitzicht is spectaculair te noemen. We lopen door een landschap van bizarre rotsformaties, bijzondere bomen, zoals de olifanstvoet (soort kleine baobab) en indrukwekkende canyons. Ook zien we wandelende takken en schorpioenen.

Het leuke aan Isalo National Park is de verscheidenheid aan landschappen. Het ene moment sta je in een woestijn en het volgende moment maakt het kale rotsachtige landschap plaats voor een tropische oase. Een schitterende wandeling brengt ons via glibberige rotsen naar twee diepe poelen, de Blue & Black pool, waar we weer even kunnen zwemmen. Vanwege de nabijheid van een grote camping is het hier wel druk met bezoekers. We eindigen onze wandeling met een laatste klim naar  Cascade des Nymphes. Een waterval die uitmondt in een smaragdgroen meertje.

We zetten onze tenten op bij de grote camping, waar we zelfs nog heel wat dieren zien, zoals lemuren, kameleons en pythons.

Het ene moment staan we in een woestijn en het volgende moment maakt het kale rotsachtige landschap plaats voor een tropische oase.

Vanuit de camping lopen we de laatste trail naar Piscine Naturelle. We kiezen voor de langere route en we lopen door een ruig maanlandschap met steile rotswanden en fantastische uitkijkpunten. Ook zien we rotsgraven en tombes. De leden van de Bara-stam die hier woont beschouwen dit park als een heiligdom en begraven doden daarom niet in de grond, maar in de rotsen. Na enkele jaren graven ze hun dierbaren weer uit en worden de beenderen gewassen. Daarna verhuist de dode naar een tombe, wat zijn eeuwige rustplaats wordt.

We komen aan bij Piscine Naturelle, een oase in een droge woestijn. Een kristheldere waterval mondt uit in een diepgroene poel waar omheen palmen en tropische planten staan. Het voelt alsof we in een subtropisch zwembad zijn aangekomen. Bijna te mooi om waar te zijn.

Een laatste klim geeft ons weer spectaculair uitzicht op de bergketens die ook wel de Colorado van Madagascar genoemd wordt.

Na 3 pittige dagen, slapen we weer in het dorpje Ranohira in hotel Chez Alice.

We verlaten Isalo en rijden vandaag naar het dorpje Ambalavao. Het lijkt alsof het regenseizoen nu echt begonnen is. Het regent onafgebroken. Straten veranderen in kolkende rivieren. We rijden maar direct door naar het hotel waar we verblijven, Residence du Bemahara. Een beetje een dodgy en oud hotel, maar de jongen die ons ontvangt maakt alles goed. Super vriendelijk en behulpzaam.

Tegen het eind van de middag lijkt het wat op te klaren en besluiten we een stukje terug te rijden om Anja Community Reserve te bezoeken. Dit park wordt beheerd door de plaatselijke bevolking. We huren een gids en twee spotters en zij hebben al snel een groepje ringstaartmaki’s gevonden. We hebben een uur de tijd in dit park en is dat was op zich prima, zeker omdat het ook weer begon te regenen.

De regen gooit wel wat roet in het programma van de komende dagen. We zouden namelijk een drie-daagse hike in Andringitra National Park maken met als doel de beklimming van Pic Boby. Door de regen is de toegangsweg aan de oostkant onbereikbaar geworden en moeten we via de westkant het park in en dat betekent een lange en zware klim naar de top.

Het eerste deel is 10 km en omdat het vrijwel een constante klim is naar 2 km hoogte, doen we daar 4,5 uur over. Daarna moeten we nog 2,5 uur over een wat vlakker terrein lopen voordat we bij de kampeerplek komen. Het is loeizwaar, maar het uitzicht over de Tsaranora vallei is fantastisch! We doorkruisen rivieren en we lopen langs watervallen omhoog. Aangekomen op 2000 meter hoogte slaat het weer helaas compleet om! Het stormt en regent en het zicht is volledig weg! We lopen nu nog zo’n 7 km door naar het kamp. Kletsnat en bibberend van de kou komen we in het donker aan. We schuilen in een soort hutje wat aan weerszijden open is (en te zien aan de zebu-poep, ook gebruikt wordt door het lokale vee), maar we hebben in ieder geval een dak boven ons hoofd. De gidsen proberen een kampvuurtje te maken met het natte brandhout wat we onderweg verzameld hebben, wat nogal een uitdaging is. Onze ingehuurde dragers met onze tenten en droge kleren en het eten zijn na 1,5 uur ook nog niet gearriveerd, dus dat werd allemaal even spannend.

Als ze er dan uiteindelijk zijn verdringen we ons met z’n allen bij het kampvuurtje om het maar warm te krijgen. De regen stopt helaas niet en we moeten in de stromende regen ons tentje gaan opzetten. Door de wind raakt deze volledig ontwricht en kunnen we ook in de tent onze spullen onmogelijk droog houden.

Op 2000 meter hoogte begint het te stormen en te regenen, het zicht is volledig weg. Kletsnat en bibberend van de kou schuilen we in een hutje.

Vandaag stond eigenlijk de klim naar Pic Boby, met 2660 meter de hoogst beklimbare berg van Madagascar op de planning. Midden in de nacht zouden we vertrekken om de zonsopkomst vanaf de top te zien. Maar het is zo bewolkt dat deze nachtwandeling eigenlijk geen zin heeft. Dus we besluiten in de ochtend pas te kijken wat we doen. Niemand heeft echt goed geslapen en alle spullen zijn nat, dat we toch met pijn in ons hart besluiten de kampeertocht af te breken en direct weer terug naar beneden te lopen. Gelukkig is het nu wel droog en zien we eindelijk het prachtige gebied waar we gisteren in de mist doorheen gelopen zijn. We zien prachtige watervallen, orchideeën en lopen door een surrealistisch maandlandschap.

Ook al is het niet gelopen zoals we gehoopt hebben, en was het doordat we via de westkant de berg moesten beklimmen veel zwaarder dan verwacht, het was absoluut de moeite waard. We hebben een fantastisch en spannend avontuur beleefd daar op die berg en achteraf kunnen we er smakelijk om lachen.

Wel is het heel fijn dat we vannacht in Camp Catta verblijven, waar we in een knus huisje slapen en onze natte spullen kunnen drogen.

We verlaten Andringritra National Park en rijden naar Ambositra. Dit ligt in het zuidoosten van Madagascar in het gebied van de Zafamanity stam, die bekend staat om het mooie houtsnijwerk wat ze leveren. We slapen in hotel l’Artisan, in huisjes van hout bewerkt met de prachtige houtsnijkunst. We lopen door het dorpje en we kijken onze ogen uit. Alhoewel het lijkt alsof wij blanken de grootste attractie zijn. Marktkooplieden bieden de heerlijkste lychees aan, pousse pousse jongens nodigen ons uit voor een ritje op hun loopfiets en schoolkinderen zwaaien naar ons. Wat een heerlijke vibe in dit stadje!

Vandaag staat ons weer een lange reisdag te wachten. Zeker omdat we langs het drukke Antanananarivo moeten en vervolgens vertraging oplopen door enorm veel vrachtverkeer wat zich door de bochtige wegen moet manoeuvreren. Uiteindelijk komen we aan het eind van de dag aan in Andasibe National Park. We verblijven hier in hotel Feon ‘ny Ala lodge. Een lodge wat grenst aan het regenwoud. Vanuit het restaurant of vanaf je terras van je huisje kijk je uit op deze groene wildernis.

We hebben deze ochtend geen wekker nodig, want we worden gewekt met de indringende roep van de indri, de grootste levende halfaap en deze komt nog enkel in het noordoosten van Madagascar voor.

Een wekker hebben we niet nodig. We worden gewekt door de indringende roep van de indri.

In de ochtend maken we een 4-uur durende wandeling door het Andasibe National Park. Deze wandeling staat vooral in het teken van het zoeken naar de ster van de jungle, de indri. Maar we zien nog heel wat andere dieren, zoals de gouden bamboemaki en de bruine maki in de bossen. Ook spotten we de prachtige diadeemsifaka. Het lied van de indri horen we meerdere malen door de bossen schallen, het klinkt als een combinatie van een bultrug en een sirene. Uiteindelijk hebben we een groepje indri’s gespot en als ze dan ook weer hun roep laten horen, krijgen we kippenvel over ons hele lichaam. Wat een voorrecht om dit mee te mogen maken.

De rest van de dag chillen we in de lodge. Het is een best intensieve reis geweest met lange reisdagen die ons toch ook wel een klein beetje opbreken, dus even een middag niks doen is ook wel lekker.

Onze laatste dag breekt aan. Voordat we Andasibe verlaten bezoeken we nog het Chameleon Center. Een opvang- en broedcenter voor kameleons. Erg leuk om allerlei verschillende soorten zo van dichtbij te kunnen bewonderen.

Als laatste bezoeken we nog het Lemur’s Park in Antananarivo. Lemuren die niet meer in het wild kunnen leven, omdat ze bijvoorbeeld als huisdier gehouden zijn, kunnen hier genieten van een ontspannen leven. Het biedt ons de kans om nog wat soorten te zien, die we in het wild niet hebben kunnen spotten.

Na dit bezoek rijden we naar onze laatste lodge Riviera Garden om nog even een douche te nemen en wat te eten, alvorens we midden in de nacht terugvliegen naar Amsterdam.