Het Parque Nacional Henri Pittier is het oudste nationale park van Venezuela. Het werd opgericht in 1937 onder de naam van president Eleazar López Contreras. In 1953 werd de naam verandert naar Henri Pitter, de Zwitserse geograaf, botanicus en etnoloog. Hij was in 1917 naar Venezuela gekomen en bestudeerde vele jaren de flora en fauna van Venezuela en met name het park. Met een oppervlakte van 107.800 hectare beslaat het een groot gedeelte van de kust van Venezuela en het bergachtige gebied van Carabobo.
Een groot gedeelte van het park is tropisch regenwoud. Dankzij de leefomgeving leven hier 140 verschillende zoogdieren, 580 vogels en 38 amfibieën. Men denkt dat er tevens meer dan een miljoen verschillende insecten leven. Dieren die het park kenmerken zijn onder andere de trogon, de granicera, de harpij, de poema, jaguars en brulapen. Het park is echter moeilijk bereikbaar. Er zijn geen rangers, er is geen infrastructuur en de paden in het park verdienen de naam van pad niet. Het is daarom vrij lastig om het tropische regenwoud te bezichtigen. De meeste bezoekers verblijven rondom de kust, waar de meeste hotels te vinden zijn.
Vanwege bosbranden is het Parque Nacional Henri Pittier geclassificeerd als bedreigd. Grote gedeeltes van het park zijn afgebrand en enkele diersoorten hebben de status bedreigd gekregen of zijn uitgestorven.
Land