Mannenweekend in Edinburgh

In de ochtend verzamelen we op het station van Geldrop. Met de trein vertrekken we naar Schiphol, vanwaar onze vlucht naar Edinburgh gaat. In Eindhoven sluit nog iemand aan die vanuit Maastricht moet komen. We zijn nog niet compleet, want de zevende persoon moet uit Zwitserland komen en zal pas een dag later aansluiten. Met zes man sterk zullen we ons weekend moeten beginnen.

De vlucht van Amsterdam naar Edinburgh stelt niets voor en we zijn er binnen een oogwenk. Eenmaal geland, zoeken we de tram op die ons naar ons appartement brengt. Ons appartement is gelegen aan York Place en ligt vrij centraal . Zo kunnen we gemakkelijk te voet alle hotspots bereiken. Het appartement hebben we via Airbnb gereserveerd. Naast de prima locatie, ziet het appartement er ook prima uit. Voldoende ruimte voor zeven personen.

We lozen onze spullen en gaan richting het centrum, het is immers tijd om iets te eten. We zoeken een leuke pub uit en bestellen allemaal een goed bord eten met een biertje on the side. Het zal niet het laatste biertje worden. Nadat we gegeten hebben drinken we op de Royal Mile nog enkele biertjes. Wat ons direct opvalt is dat het bier van de tap weinig smaak heeft.

Om half negen keren we terug naar de Royal Mile. Hier hebben we een tour geboekt bij Mercat om de ondergrondse wereld van Edinburgh te ontdekken. Onze tour heet Ghostly Underground en we hebben hoge verwachtingen. Zeker na de verhalen van vrienden die hier reeds zijn geweest, maar ook de reportage van 3 op Reis. De tour begint bij de Rechtbank, niet ver van de ontmoetingsplek. Een zeer enthousiaste man begint met een verhaal over een man die hier ooit werd opgehangen en ontdaan werd van zijn ingewanden. Hij zoekt de interactie met de groep om hem heen en, om de sfeer te verhogen, verheft met enige regelmaat zijn stem. Het verhaal is echter zo lastig te volgen door zijn Schots accent.

We lopen verder en in een steegje staan we weer stil. Weer een ander verhaal, weer een andere moord die hier ooit zou moeten hebben plaats gevonden. Nog altijd hebben we de grootste moeite om het verhaal goed te volgen. Omdat de verhalen vrij lang zijn, begint het ook een beetje vervelend te worden.

Inmiddels begint het aardig donker te worden. Eindelijk gaan we ook underground. Maar ook hier blijft de man lange verhalen vertellen. We hadden verwacht dat we gedurende de tour door mannen met maskers en capes opgeschrikt zouden worden. Maar niets blijkt minder waar. We zien nauwelijks iets van de ondergrondse wereld, mede omdat het pikkedonker is. Na twee verhalen onder de grond, is de tour afgelopen. Het lijkt erop dat we een verkeerde tour hebben gekozen. Er zijn immers verschillende tours te boeken bij Mercat, dat over het algemeen goed aangeschreven wordt.

Tijd om het nachtleven te ontdekken. We bezoeken de Brew Dog pub op, bekend om de speciaalbier en we luisteren naar live muziek in de Stramash. Dit is het beeld dat we hebben bij het nachtleven van Edinburgh. Alleen de doedelzakken ontbreken nog.

In de ochtend zijn we compleet als ook de zevende persoon aansluit. Na een ontbijtje maken we ons op voor een wandeling. Allereerst bezoeken we het Greyfriars Kirkyard, een oude begraafplaats in de Old Town. Er gaan geruchten dat er geesten zouden zijn waargenomen en dat er verschillende mensen zijn flauwgevallen zonder enige reden. Uiteraard worden ook hier allerlei nachtelijke tours rondgeleid en spookachtige verhalen verteld.

De begraafplaats is ook bekend vanwege Greyfrair Bobby, een skyeterriër die na het overlijden van zijn baasje 14 jaar lang het graf bewaakte. Hiermee stal het dier de harten van vele mensen. Er is zelfs een film gebaseerd op dit verhaal. Net buiten de begraafplaats staat een standbeeld van het hondje. Geloof het of niet, maar dit is Edinburgh’s meest gefotografeerde monument.

We pakken nog een kop koffie alvorens we beginnen aan de beklimming van Arthur’s Seat. Wie Edinburgh een bezoek brengt, moet gewoon deze vulkanische gebergte beklimmen. Arthur’s Seat is 251 meter hoog. Er gaan meerdere wegen omhoog, dus bekijk goed welke route je neemt. Omdat het bij de lucht al aardig dreigend werd, liepen we met een flinke pas omhoog en binnen 35 minuten waren we al op de top van de berg. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op de stad. Ik kan, net als iedereen die Edinburgh al eens heeft bezocht, aanraden om deze vulkanische berg te beklimmen, maar trek goede schoenen aan en kies vooraf je route omhoog goed uit.

De weg omlaag verloopt natuurlijk iets minder moeilijk. We keren terug op de Royal Mile en zoeken weer een leuke plek om iets te eten. Hierna reserveren we een plekje bij een slijterij voor een whiskey proeverij. Daarna kleden we ons om en gaan we ons langzaam opmaken voor het nachtleven in Edinburgh.

We vinden enkele leuke kroegjes op de Grassmarket. Helaas moeten we echt concluderen dat het bier van de tap niet lekker is. Om te voorkomen dat 7 mensen een vies biertje in de hand hebben, besluiten we om eerst één bier te bestellen en deze te proeven. We vinden allemaal The Joker IPA een prima biertje, maar verder kun je je beter flesjes bier drinken. Hierna begeven we ons nog in de Irish Pub en keren we net als de avond ervoor terug naar de Stramash waar weer live muziek wordt gespeeld.

Gisteren hebben we geluk gehad, want inmiddels is het aardig aan het regenen. Wie naar het Verenigd Koninkrijk reist, zal hier rekening mee moeten houden. Een paraplu is dus ook geen overbodige luxe. We ontbijten bij het Scottish National Gallery en lopen vervolgens naar Whiski Rooms, waar we onze proeverij hebben geboekt. We hebben bewust niet gekozen voor de Whisky Experience, omdat dit uitermate commercieel is. Het is veel leuker om ergens aan te kloppen en te vragen of ze een proeverij kunnen samenstellen. Bij Whiski Rooms heeft onze sommelier enkele van zijn favoriete whisky’s uitgezocht die van elkaar verschillen.

Hoewel ik absoluut geen whisky drinker ben, vind ik het interessant om de verschillende smaken te proeven en wat je smaakpupillen doen. De eerste whisky die we drinken smaakt eigenlijk helemaal niet lekker. Veel te veel smaak naar alcohol en uiterst kruidig. Maar wanneer we na het vierde glas weer terugkomen bij de eerste, smaakt deze ineens veel anders. Zo blijkt dat de smaken enorm kunnen verschillen aan de hand van wat je eet en drinkt. Onze sommelier heeft bij iedere whisky een goede uitleg en zo leren we ook nog iets over Schotland’s beroemde drankje.

Na onze uitleg nemen we de restjes mee in de pub en drinken we de whisky rustig op. Veel anders kunnen we vandaag niet doen, want het regent pijpenstelen. We besluiten om naar de Irish Pub te gaan en met de locals te kijken naar enkele vreemde Schotse sporten. We kijken naar een soort rugby, maar met een ovaal veld. Het lijkt ook wel alsof er 50 spelers op het veld staan. Daarna kijken we naar een wedstrijd hurling, een combinatie tussen voetbal en handbal met een stick en een soort netje. De Schotten zijn uiterst fanatiek met het kijken van deze sporten. Leuk om te zien.

’s Avonds brengen we een bezoek aan een Piano Bar en een andere Irish Pub. Maar de echte gezelligheid vinden we hier niet. Daarom begeven we ons naar Frankenstein. Een club met drie zalen, waaronder een bierkeller. Het is hier aardig druk met mensen die een vrijgezellenfeestje aan het vieren zijn. Het is gezellig en we doen vrolijk met ze mee. Hierna bezoeken we ook nog de hoofdzaal waar voornamelijk gouwe-ouwe klassiekers worden gedraaid uit de jaren ’90. Het is een gezellige avond in een ietwat vreemde club.

Er is alweer een einde gekomen aan ons mannenweekend. Na het ontbijt gaan we met de tram terug naar het vliegveld van Edinburgh. Ondertussen denken we al hardop na over onze volgende bestemming. Een goede kanshebber lijkt Krakau te worden. En ja, dat is een hele leuke stad! Wordt vervolgd.