Het Eilean Donan Castle in Schotland

Het Eilean Donan Castle is vernoemd naar bisschop Donan, een keltische heilige die rond 580 van Ierland naar Schotland overkwam en aan een marteldood stierf. Zijn volgelingen vestigden zich enkele eeuwen later op het eiland waar drie meren samenvloeien; Loch Duich, Loch Long en Loch Alsh. In de dertiende eeuw werd er in opdracht van Alexander II begonnen aan de bouw van een kasteel om zich te kunnen verdedigen tegen de Vikingen. Destijds was het kasteel zo groot als het gehele eiland. Door de eeuwen heen werd het kasteel meerdere malen uitgebreid en weer verkleind.

Alexander III gaf het kasteel in 1263 aan Colin Fitsgerald als beloning voor zijn bijdrage bij de Slag om Largs. Zijn nakomelingen maakten deel uit van de clan MacKenzie. Aan het begin van de zestiende eeuw werd de clan MacRae aangesteld als beheerder van het kasteel. Deze clan fungeerde als de bodygards van de MacKenzie familie. Onder het beheer van de MacRae familie werd een aanval op het kasteel afgeslagen in de 16e eeuw.

De belangrijkste gebeurtenis van het Eilean Donan Castle vond plaats in 1719 tijdens de opstand van de jacobieten. Groot-Brittannië was in die tijd in oorlog met Spanje. De Spanjaarden besloten de jacobieten te helpen en zij sloegen hun hoofdkwartier op in het Eilean Donan Castle. 46 Spaanse soldaten wachtten in het kasteel op de levering van wapens en kanonnen uit Spanje. Toen de Britse regering lucht kreeg van de bezetting stuurde ze zwaarbewapende oorlogsschepen naar het kasteel. De artillerie was zo sterk, dat de Spanjaarden zich overgaven. De Spanjaarden hadden 343 vaten buskruit opgeslagen en hiermee werd het kasteel opgeblazen. De jacobieten werden enkele weken later definitief verslagen.

Het opgeblazen kasteel bleef lange tijd een ruïne, tot luitenant-kolonel John MacRae-Gilstrap de ruïne in 1913 aankocht. Samen met Farquar MacRae liet hij het kasteel restaureren aan de hand van oude plattegronden. Twintig jaar lang wijdde hij zijn leven aan de reconstructie van het Eilean Donan Castle om het kasteel weer in de oude glorie te herstellen. Allereerst begon hij met de bouw van een brug om het eiland met het vasteland te verbinden. Ook liet hij een oorlogsmonument oprichten ter nagedachtenis van de leden van de MacRae clan die tijdens de Eerste Wereldoorlog sneuvelden. De renovatie van het kasteel duurde tot juli 1932.

John MacRae hield het kasteel niet voor zichzelf. Al in 1928 werd het kasteel opengesteld voor publiek. Tegenwoordig is er in het kasteel een museum gevestigd. Bezoekers kunnen een beeld krijgen hoe het leven in een kasteel eruit moet hebben gezien in de middeleeuwen. De grote zaal en troepenkwartier zijn toegankelijk. In deze ruimtes kun je historische voorwerpen van de MacRae familie bewonderen, waaronder antieke meubels uit de Chippendale en Sheraton stijl, maar ook kanonskogels die werden afgevuurd tijdens het bombardement van 1719. De dikke stenen muren zijn versierd met portretten en clanmemorabolia. Bijzonder zijn de gaten in de muren die dienden om belangrijke gesprekken af te kunnen luisteren. Het plafond van de grote zaal is versierd met grote houten balken die een geschenk waren van de Canadese MacRae familie.

De ligging van het kasteel is spectaculair op een eiland in het water en de ruige heuvels op de achtergrond. Niet voor niets is dit één van de meest gefotografeerde kastelen van Schotland. Zowel op het eiland kun je mooie foto’s maken, maar ook vanaf het vasteland. Zeker bij zonsopkomst of zonsondergang kun je hier prachtige foto’s maken. Het is daarom ook niet gek dat het kasteel ook met enige regelmaat het decor is geweest voor diverse films. Onder meer in The Master of Ballantrae, The Private Life of Sherlock Holmes, Highlander, James Bond: The World is not Enough, Elizabeth: Golden Age en Made of Honor diende het kasteel als filmlocatie.