Wandelen in Limburg: Rondje Beegderheide

Net als de Molenplas behoort de Lange Vlieter tot de Maasplassen. Dit zijn kunstmatige meren die die ontstonden door grindwinning in de 19e eeuw. De grindgaten die achterbleven werden gebruikt voor nieuwe bestemmingen. Zo werden er onder meer stranden, watersportgebieden, natuurgebieden, jachthavens en campings aangelegd. De Maasplassen vormen het grootste aaneengesloten watersportgebied van Nederland. Op de meeste plassen kan gevaren worden en rondom het water zijn vele wandelroutes uitgestippeld.

Ik heb een wandeling uitgezocht rondom de Lange Vlieter, één van de Maasplassen. Deze plas is gelegen tussen Beegden en Heel. Ooit was dit een klein moerassig gebied, maar tussen 1982 en 1988 werd dit gebied ontgrint. Het was de bedoeling dat hier een dagstrand zou komen, maar in de jaren ‘90 werd de Lange Vlieter een reservoir voor de drinkwatervoorziening. Recreatie is hierom dus niet mogelijk.

Startpunt van mijn wandeling is het dorp Beegden. Hier kun je op meerdere plekken je auto kwijt en je bent binnen enkele minuten al bij de Lange Vlieter. Het water wordt omringt door groen en wandelpaden. Een ideaal gebied om je hond uit te laten en even heerlijk te joggen. Het wandelpad kronkelt langs de oevers van het water en geeft ook de mogelijkheid om heel wat vogels te spotten. Een aantal vogels die zich hier vertoeven heb ik nog nooit eerder gezien, zoals de krooneend. Het mannetje heeft een opvallende rode kop en een felrode snavel. Met iets meer geduld en betere apparatuur kun je rondom het water prachtige foto’s maken. Ik zie ook dat er aan een aantal bomen geknaagd is wat erop duidt dat hier ook bevers leven.

Ten noorden van de Lange Vlieter ligt het Tuspeel. Dit veengebied wordt omringd door bossen en toegankelijk voor voetgangers. Mijn wandelroute loopt langs de rand van dit gebied. In het veen liggen enkele poelen en leven onder meer groene kikkers en salamanders. Verder vind je hier in de warmere maanden verschillende soorten libellen en vlinders. De groene en bonte specht broeden in het omliggende bos en grote kans dat je ze sowieso zult horen. Grote delen van het jaar worden de droge delen van de Tuspeel begraasd door kudde paarden. Helaas zie ik ze tijdens mijn wandeling niet.

De Lange Vlieter en het Tuspeel maken deel uit van de Beegderheide. Tijdens de laatste ijstijd, zo’n 10.000 jaar geleden, groeide er in dit gebied niets. De wind had vrij spel en creëerde stuifduinen. Op de duinen ontstond vervolgens een groot eiken-berkenbos. Toen mensen zich in de middeleeuwen zich gingen vestigen in de regio werden de bomen gekapt als brandhout en om huizen te bouwen. Schapen en runderen begraasden het gebied waardoor er een kale heide ontstond. De Beegderheide was in 1900 volledig kaal, er was geen boom meer te zien. Vanaf 1930 werden er een productiebos aangeplant voor de steenkolenmijnen in Zuid-Limburg. Die functie is de Beegderheide inmiddels verloren. Men probeert de eentonige dennenbossen om te vormen naar natuurlijke bossen. Om de dieren en planten te helpen zijn de vennen uitgebaggerd en worden schapen ingezet om ervoor te zorgen dat de heide niet dicht gaat groeien.

Na de wandeling langs het water is dit heidegebied een mooie afwisseling. De route loopt langs enkele vennen waar de bomen prachtige worden weerkaatst op het water. Ook hier kun je vogels spotten op en rondom het water en ik hoor ook de eerste kikkers langzaam ontwaken.

Zodra ik het heidegebied achter me laat wandel ik richting de Sint Lindertmolen. Deze windmolen was in 1790 gebouwd in Panheel, maar is in 1856 verplaatst naar de rand van de Beegderheide. In de afgelopen jaren is de molen meerdere malen gerenoveerd waarbij men heeft geprobeerd om de originele onderdelen het te gebruiken. De molen is normaal gesproken (zonder corona) te bezoeken op woensdag- en zaterdagmiddag. Inmiddels ben ik bijna bij het eindpunt van het rondje Beegderheide. Langs de Lange Vlieter wandel ik weer richting Beegden. Net als de Molenplas is dit een mooie en korte wandeling door een gevarieerd Limburg landschap.