Reisroute Patagonië: 4 weken door Chili en Argentinië

Dag 1 - Amsterdam - Santiago - Punta Arenas

De reis naar Patagonië begint op Schiphol. Vanuit Amsterdam vliegen we eerst naar Lima, de hoofdstad van Peru. Hier moeten we enkele uren wachten op onze volgende vlucht. Daarna gaat de reis verder naar Santiago, de hoofdstad van Chili. Ook daar stopt het nog niet, want we nemen meteen het volgende vliegtuig naar Punta Arenas. Dit is het startpunt van onze route door Zuid-Patagonië. In totaal zijn we maar liefst 31 uur onderweg voordat we kunnen beginnen aan deze droomreis.

Dag 2 - Punta Arenas

In de middag, lokale tijd, landen we in Punta Arenas. Met een taxi rijden we naar onze eerste accommodatie, waar we hartelijk worden ontvangen met een kop koffie. Om de kans op een zware jetlag te verkleinen, besluiten we direct de stad te verkennen. Punta Arenas telt ruim 130.000 inwoners, waarvan meer dan de helft afstamt van Kroatische immigranten. Zij kwamen hier in de 19e eeuw vanwege de goudvondsten en de gunstige omstandigheden voor schapenhouderij. Kleurrijke villa’s herinneren aan deze bloeiperiode. Tegenwoordig draait de economie vooral op toerisme en olie.

We wandelen naar de Plaza de Armas, genieten van het uitzicht vanaf Mirador Cerro de la Cruz en bezoeken het indrukwekkende Cementerio Municipal. Na een diner en een biertje in Bar Bulnes keren we terug naar onze accommodatie voor de welverdiende nachtrust.

Overnachting: Hostal Calafate in Punta Arenas (2 nachten)

Dag 3 - Punta Arenas & Isla Magdalena

Na een goede nachtrust voelen we ons een stuk fitter, en dat is maar goed ook, want vandaag staat ons eerste grote uitstapje op het programma. We gaan op zoek naar de pinguïns van Isla Magdalena, een klein eiland in de Straat van Magellaan waar de grootste kolonie Magelhaenpinguïns van de regio leeft.

In de middag melden we ons bij Solo Expediciones, waarna we per bus naar de haven buiten Punta Arenas rijden. Met de boot varen we in een uur over de soms ruige wateren naar het eiland. Eenmaal aan land mogen we een uur over het pad wandelen, langs duizenden pinguïns die net in hun broedperiode zitten. In kleine holletjes liggen eieren te wachten tot ze afwisselend door het mannetje of het vrouwtje worden uitgebroed. Sommige dieren komen nieuwsgierig even kijken, anderen waggelen over de grasvlakte of liggen te dommelen in de zon. Het pad is goed afgezet, zodat de dieren alle rust behouden.

Na ons bezoek varen we door naar Isla Marta, waar een grote kolonie zeeleeuwen luidruchtig van zich laat horen. Het gebrul is indrukwekkend. Een kwartier later keren we terug naar de haven. We sluiten de dag af met een wandeling langs de kust vol kleurrijke street art en eten ’s avonds bij La Marmita, waar we genieten van een maïstaartje met stoofpot van beef en guanaco.

Lees hier mijn uitgebreide artikel over een bezoek aan Isla Magdalena

Dag 4 - Punta Arenas - Puerto Natales

We verlaten Punta Arenas en reizen met de bus in ongeveer drie uur naar Puerto Natales. Onderweg trekken uitgestrekte velden vol schapen voorbij en zien we nandoes  en talloze guanaco’s.

Puerto Natales is van oorsprong een vissersstad, maar is tegenwoordig vooral bekend als dé uitvalsbasis voor een bezoek aan Torres del Paine. Het toerisme is de laatste jaren sterk gegroeid. Waar vroeger garenverkopers het straatbeeld bepaalden, vind je er nu tal van gezellige biercafés en wijnbars.

Bezienswaardigheden heeft Puerto Natales niet echt, maar een wandeling langs Avenida Costanera is zeker de moeite waard. Vanaf hier kijk je uit over het water naar de besneeuwde bergtoppen aan de overzijde.

’s Avonds genieten we van een maaltijd in een lokaal BBQ-restaurant. Daarna pakken we onze rugzakken in voor de vijfdaagse W-trek in Torres del Paine. Omdat we alleen meenemen wat we zelf dragen, moeten we zorgvuldig kiezen wat er meegaat.

Overnachting: Isla Morena in Puerto Natales (1 nacht)

Dag 5 - Parque Nacional Torres del Paine

Torres del Paine is misschien wel mijn voornaamste reden om naar Patagonië te gaan. Het is een must see voor reizigers die door Patagonië trekken. We willen optimaal van dit gebied genieten en daarom besluiten we de W-Trek te wandelen. Dit is een meerdaagse tocht door Parque Nacional Torres del Paine. De meeste mensen trekken drie tot vier dagen uit voor deze wandeling, wij kiezen voor vijf dagen.

We hebben thuis al de cabins en tenten gereserveerd waar we zullen overnachten. In Puerto Natales doen we de laatste boodschappen, zoals eten en een volle gasfles. De avond ervoor pakken we onze backpack in. Omdat we met een backpack lopen, nemen we alleen het hoognodige mee. We houden rekening met de weersomstandigheden, want in het park kun je op één dag alle vier seizoenen meemaken.

Vanuit Puerto Natales nemen we de bus naar de ingang van Parque Nacional Torres del Paine. Nadat we ons registreren, varen we met de catamaran naar het startpunt van de W-Trek bij Paine Grande. Op de boot maken we alvast kennis met de schoonheid van dit nationale park.

De eerste dag wandelen we naar Refugio Grey, een afstand van ruim 7 kilometer. Het zonnetje schijnt als we beginnen, maar al snel steekt er stevige wind op en begint het zelfs te sneeuwen. De sneeuw maakt plaats voor regen, tot het zonnetje weer doorbreekt. Four seasons in one day, letterlijk.

We zien besneeuwde bergtoppen, lagunes en enorme ijsblokken in het helderblauwe water. Niet ver van onze refugio zien we de Glaciar Grey. We zetten onze backpack in de kamer en wandelen verder tot aan de hangbrug, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de gletsjer.

Overnachting: Refugio Grey (1 nacht)

Als je het bezoek aan Torres del Paine liever niet zelf regelt, kun je ook een georganiseerde tour boeken naar Torres del Paine via GetYourGuide.

Dag 6 - Parque Nacional Torres del Paine

Onze eerste nacht in Parque Nacional Torres del Paine zit erop. We slapen verrassend goed, ondanks de muffe lucht, de geur van zweet en het gesnurk van vier kamergenoten.

Na het zelfgemaakte ontbijt beginnen we aan onze tweede wandeldag. We volgen dezelfde route terug naar Refugio Paine Grande, het punt waar we gisteren met de catamaran aanmeerden. Het blijft vandaag droog, waardoor we rustig kunnen wandelen en meer tijd hebben om van de omgeving te genieten.

Rond half twee komen we aan bij de lodge en krijgen opnieuw een gedeelde kamer. De middag brengen we ontspannen door met een warme douche, wat spelletjes en een boek. ’s Avonds warmen we ons op bij de open haard en gaan we vroeg slapen.

Overnachting: Paine Grande Lodge (1 nacht)

Dag 7 - Parque Nacional Torres del Paine

Het weer slaat om zodra we beginnen aan onze derde wandeldag. Windstoten tot wel 80 kilometer per uur maken het lopen zwaar. De wind is zo krachtig dat Danny, met backpack en al, in de berm belandt. Gelukkig niet aan een afgrond… De zon blijft verscholen achter een dik wolkendek en de miezerregen houdt de hele dag aan.

Vandaag lopen we van Refugio Paine Grande naar Camping Francés, met onderweg een bezoek aan de Franse Vallei. Langs het Sköttsbergmeer genieten we van het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Vervolgens klimmen we via het Francés-uitzichtpunt naar Mirador Británico. De pittige klim naar 770 meter hoogte is het meer dan waard: eenmaal boven staan we tussen de indrukwekkende bergtoppen van Torres del Paine. Ook het eerste uitzichtpunt over de Franse Vallei is spectaculair, met sneeuwmassa’s die als watervallen van de bergwanden naar beneden storten. Na de afdaling lopen we via Camping Italiano nog twee kilometer naar Camping Francés, waar we voor het eerst tijdens de trek in een tent slapen.

Overnachting: Camping Frances (1 nacht)

Dag 8 - Parque Nacional Torres del Paine

Het heeft de hele nacht hard gewaaid en geregend. Bij vertrek richting Chileno Lodge is het weer nog steeds guur. Vandaag staat de langste etappe van de W-Trek op het programma, een traject dat bekendstaat als het minst spectaculaire deel. Toch valt het mee: het pad slingert langs het water en helderblauwe lagunes, en halverwege breekt zelfs de zon door.

Rond 14.45 uur bereiken we Camping Chileno. Het pad naar de Torres is nog een kwartier geopend, dus we besluiten meteen door te lopen. De vier kilometer naar Las Torres worden steeds zwaarder, vooral in het laatste deel waar we over grote keien moeten klauteren. Na anderhalf uur bereiken we het uitzichtpunt. Met een strakblauwe lucht en nauwelijks andere bezoekers is het moment magisch. We blijven tot de parkwachter ons vriendelijk verzoekt te vertrekken. Dit is de plek waarvoor we naar Patagonië kwamen. Met een voldaan gevoel dalen we af naar de camping, waar een dampende kom linzensoep op ons wacht.

Overnachting: Camping Chileno (1 nacht)

Dag 9 - Parque Nacional Torres del Paine - Puerto Natales

We overwegen nog even om vroeg in de ochtend opnieuw naar de torens te lopen voor de zonsopkomst, maar met de bus om 14.30 uur vanaf de parkentree is de tijd te krap. Een goede keuze, want andere wandelaars vertellen later dat het uitzicht die ochtend tegenviel.

Na het ontbijt beginnen we aan de terugtocht van Camping Chileno naar de entree. In vijf dagen hebben we ruim 92 kilometer afgelegd. Soms was het afzien, maar vooral onvergetelijk. Het voelde regelmatig alsof we door een filmdecor liepen, zo indrukwekkend waren de landschappen. Een ervaring die zonder twijfel op onze bucketlist mocht worden afgevinkt. Terug in Puerto Natales belonen we onszelf met een welverdiend biertje en een stevige burger.

Overnachting: Isla Morena in Puerto Natales (1 nacht)

Dag 10 - Puerto Natales - Povernir

De volgende ochtend halen we onze huurauto op: een grote pick-up waarmee we ook de gravelwegen goed aankunnen. Dat is geen overbodige luxe, want vandaag rijden we naar Tierra del Fuego (Vuurland), waar het asfalt plaatsmaakt voor onverharde wegen. Voordat we Puerto Natales verlaten doen we nog even boodschappen, want in Tierra del Fuego zijn nauwelijks voorzieningen.

We rijden richting Punta Delgada, waar we met de ferry kunnen oversteken. Nog voor we daar aankomen passeren we het spookdorpje San Gregorio. Hier nemen we een kijkje bij verlaten huisjes, een oude garage en de scheepswrakken aan de kust.

Na de overtocht bevinden we ons in Tierra del Fuego, het domein van schapen en guanaco’s. Het landschap bestaat uit uitgestrekte weilanden en af en toe een boerderij. Rond 17.30 uur maken we een stop bij Pinguïno Rey, waar de op één na grootste pinguïn ter wereld leeft: de koningspinguïn. Na een korte introductie over deze bijzondere vogels mogen we naar het uitkijkplatform. Hier zien we zo’n vijftig koningspinguïns, waaronder enkele jonkies in hun donzige vacht. Eén van hen is gevallen en lijkt niet meer overeind te komen. Het geluid dat ze maken is uniek: de snavel gaat de lucht in, er klinken enkele kreten en daarna zakt het kopje weer langzaam naar beneden.

We overnachten in Parador Russfin, een houtzagerij waar ook de medewerkers verblijven. De eigenaar spreekt geen woord Engels en ons Spaans is uiterst beperkt, maar met handen en voeten komen we een heel eind. ’s Avonds schuiven we aan in de kantine om samen met de medewerkers te dineren, een bijzondere ervaring.

Overnachting: Parador Russfin in Munizaga (1 nacht)

Als je het bezoek aan Pinguïno Rey liever niet zelf regelt, kun je ook een georganiseerde tour boeken naar Pinguïno Rey via GetYourGuide.

Dag 11 - Parque Karukinka

Na het ontbijt in de kantine van de houtzagerij nemen we afscheid van de eigenaar en rijden we verder. Onderweg stoppen we kort bij het Monumento Draga Aurífera Existente en vervolgen daarna onze route naar Parque Karukinka. Dit gebied wordt nauwelijks bezocht, als we internet en Instagram mogen geloven. Via internet hebben we een bijzondere overnachtingsplek gevonden: de komende twee nachten slapen we in een dome.

Bij aankomst op de camping mogen we zelf een dome uitkiezen. We leggen onze spullen neer en gaan meteen op pad. Direct achter onze dome begint de wandelroute Sendero Laguna del Curo. Al snel komen we wildlife tegen: een groepje guanaco’s kijkt ons nieuwsgierig aan. Zodra we dichterbij komen, rent de voorste weg en maakt een vreemd geluid. In eerste instantie denken we dat het een vogel is, maar het blijken de guanaco’s te zijn die hun soortgenoten waarschuwen voor onze komst. Dat geluid horen we tijdens de hele wandeling.

Het pad voert door een bos en vervolgens omhoog de heuvels in, waar we getrakteerd worden op prachtige uitzichten. Dat hier nauwelijks andere wandelaars komen, vinden we helemaal niet erg. De route loopt verder langs een lagune en via een andere heuvel terug de bossen in. In totaal leggen we 15,2 kilometer af, goed voor zo’n zes uur wandelen.

’s Avonds koken we zelf en slapen we voor het eerst in ons leven in een dome, midden in deze prachtige natuur. Het is maar goed dat we in Puerto Natales nog een matje hebben gekocht en dat onze slaapzakken tot -5 graden geschikt zijn, want ’s nachts daalt het kwik tot onder het vriespunt.

Overnachting: Domes in Parque Karukinka (2 nachten)

Dag 12 - Parque Karukinka

Het regent en we zien het niet zitten om een tweede lange wandeling te maken. We besluiten daarom een poging te wagen om zeeolifanten te spotten, helemaal in het zuiden van Tierra del Fuego. Onderweg komen we echter geen tankstation tegen en we moeten ook nog voldoende benzine overhouden voor de rit naar Ushuaia morgen. We wagen het toch, maar na 60 kilometer zien we dat we nog niet eens halverwege zijn. We keren om. Geen zeeolifanten voor ons vandaag.

Gelukkig is het inmiddels droog en besluiten we de wandelroute Pietro Grande Hill te lopen. Het pad klimt een heuvel op en biedt meerdere geweldige uitzichtpunten waarbij we onze dome in de verte zien liggen. Boven op de top voelen we de volle kracht van de wind. Hij is zo heftig dat we nauwelijks kunnen ademhalen. Foto’s maken of filmen is bijna onmogelijk. Een stuk lagerop is de wind minder sterk en wandelen we weer een stuk comfortabeler. We maken onze ronde af en bereiken het eindpunt.

Parque Karukinka telt vijf wandelroutes. Twee daarvan zijn meerdaagse tochten, waaronder La Paciencia, die maar liefst een week duurt. Van de drie andere routes hebben wij er inmiddels twee gelopen en we willen de derde ook nog proberen: de Cóndores Imaginarios Hill. Deze ligt recht tegenover onze dome en zou niet al te lang duren. Hier is de kans groot dat je condors van dichtbij kunt zien. We wandelen naar het startpunt, maar komen erachter dat dit aan de overkant van een snelstromende, ijskoude rivier ligt. Na even twijfelen besluiten we het niet te doen. Later die avond zien we hoe de parkrangers wél naar het startpunt gaan, maar zij trekken al hun kleding uit om de rivier over te steken.

’s Nachts is het ijskoud in de dome. Met muts, thermokleding, sokken en onze warme slaapzakken proberen we warm te blijven, maar toch kruipt de kou naar binnen. Hoe dan ook, het is een unieke ervaring om op deze manier te overnachten.

Dag 13 - Ushuaia

We verlaten Parque Karukinka en rijden naar de grensovergang bij Río Bellavista, waar we de oversteek naar Argentinië maken. Aan de Chileense zijde gaat het snel; binnen enkele minuten mogen we doorrijden. Aan Argentijnse kant verloopt het wat chaotischer. De politieagent krijgt zijn kantoor niet open en probeert met een schroevendraaier de deur te forceren. Zonder succes. Uiteindelijk rijden we verder zonder stempel in ons paspoort. Het is nog 250 kilometer naar onze bestemming: Ushuaia.

Ondanks dat Ushuaia een klein stadje is, moeten we even wennen aan de drukte. Zoveel mensen hebben we de afgelopen dagen niet gezien. Ushuaia is het meest zuidelijke stadje ter wereld, al claimt Puerto Williams die titel ook. Met minder dan 6000 inwoners vinden wij dat echter geen echte stad. Door de geïsoleerde ligging werd Ushuaia vroeger gebruikt om criminelen te deporteren. Er was geen beveiliging nodig, want ontsnappen was onmogelijk. Wie het probeerde, was overgeleverd aan de ongerepte wildernis met barre omstandigheden. Vandaag is het voor ons gelukkig een stuk aangenamer. Het is fris, er waait een koude wind, maar verder is het prima. We pinnen wat Argentijnse pesos en lunchen bij Ramos Generales, een plek die we in de Lonely Planet hebben gevonden. Binnen voelt het als een museum vol authentieke spullen en het eten is minstens zo bijzonder. We genieten van empanada’s, goulash met spätzle, een vers sapje, een proefplankje lokaal bier en sluiten af met een heerlijk gebakje.

Na de lunch rijden we naar onze accommodatie net buiten het centrum. De meeste restaurants in Ushuaia openen pas tussen 19.30 en 20.00, dus we hebben nog ruim de tijd om door het stadje te wandelen. We lopen langs het water van het Beaglekanaal, vernoemd naar het schip Beagle, waarop Charles Darwin ooit voer. Het kanaal is 250 kilometer lang en op het smalste punt slechts 5 kilometer breed. Om 20.00 schuiven we aan bij Christoffer’s, waar we onszelf trakteren op ribbetjes en een goede steak. De Argentijnse keuken stelt ons zeker niet teleur.

Overnachting: Alquiler Como en Casa in Ushuaia (4 nachten)

Als je in Ushuaia bent, kun je eenvoudig een tour boeken om de omgeving te ontdekken. Denk aan een boottocht over het Beagle-kanaal, een rit met de historische ‘Einde van de Wereld’-trein of een wandeling naar Laguna Esmeralda. Bekijk hier het volledige aanbod aan tours en activiteiten in Ushuaia via GetYourGuide.

Dag 14 - Parque Nacional Tierra del Fuego

De volgende dag brengen we een bezoek aan Parque Nacional Tierra del Fuego. Dit gebied beslaat 63.000 hectare en werd in 1960 opgericht. We maken hier een mooie wandeling over de Sendero Costa, een route van ruim 13 kilometer.

De trail voert langs de kust en brengt ons dieper het park in. Net als in Torres del Paine merken we al snel hoe snel het weer hier kan omslaan. Bij de start schijnt de zon nog, maar even later begint het te ijzelen en te regenen. Gelukkig duurt dat niet lang en komt de zon al snel weer tevoorschijn. Het is nog maar eens het bewijs dat je je moet voorbereiden op alle weertypes tijdens een reis door Patagonië. Het eerste deel van de Sendero Costa is prachtig met vergezichten over de kustlijn. In het laatste deel lopen we door dichte bossen, waar we een aantal spechten met een felrode kop spotten.

Aan het einde van de trail wandelen we nog verder het park in. We volgen enkele korte paden die ons naar het eindpunt van de Pan-American Highway brengen. Deze weg loopt helemaal van Tierra del Fuego tot in Alaska. We maken een foto bij het bord dat het officiële einde aangeeft. Bijna letterlijk het einde van de wereld, en dus een populaire plek om even vast te leggen.

Dag 15 - Isla Martillo

In Ushuaia boeken we opnieuw een pinguïntour. Even twijfelen we vanwege de kosten, maar omdat we op Isla Martillo een derde pinguïnsoort kunnen zien, besluiten we toch te gaan. Voordat we de pinguïns bezoeken, stoppen we bij een stuk land waar de bomen volledig kromgegroeid zijn door de wind. Deze bomen zijn beroemd en staan zelfs op het label van verschillende Argentijnse wijnen. Met de harde wind hier is het niet vreemd dat ze zo scheef staan, maar het is bijzonder om ze in het echt te zien.

Bij Estancia Harberton wordt de groep gesplitst. Wij gaan eerst naar het eiland met de pinguïns, terwijl de andere groep het museum bezoekt. Op Isla Martillo zien we drie verschillende soorten pinguïns: de Magelhaenpinguïn, de Ezelspinguïn (de soort die we nog niet hadden gezien) en tot onze verrassing ook twee jonge Koningspinguïns. Ze staan tussen een groep broedende Ezelspinguïns. Het verschil tussen de soorten is duidelijk te zien: de Ezelspinguïn broedt op het land, terwijl de Magelhaenpinguïns hun eieren in holletjes leggen. We mogen een uur vrij over het eiland rondlopen. Het is opnieuw fantastisch om deze dieren van zo dichtbij te zien, zeker wanneer ze hun luide roep laten horen.

Pira Tour is de enige organisatie waarbij je echt over het eiland mag lopen. Andere tours varen er alleen langs. Terug bij Estancia Harberton bezoeken we alsnog het museum, waar een vrijwilliger meer vertelt over de dieren in dit gebied en de zee eromheen. Op de terugweg over het Beagle-kanaal zien we op kleine eilandjes grote kolonies aalscholvers en groepen zeeleeuwen.

Dag 16 - Ushuaia & Laguna Esmeralda

Het is tijd om een dagje de toerist uit te hangen. We keren terug naar Parque Nacional Tierra del Fuego voor een ritje met de Tren del Fin del Mundo, de trein naar het einde van de wereld.

De kaartjes zijn prijzig en onze verwachtingen zijn niet heel hoog. Al snel blijkt het treintje inderdaad in een slakkentempo naar het station in het park te rijden, waar bezoekers hun wandelingen kunnen starten. Wij rijden mee terug naar het beginpunt. Interessant is wel de informatie die onderweg wordt verteld. Zo leren we dat de bomen in dit gebied jarenlang werden gekapt door gevangenen, die onder extreme omstandigheden moesten werken. Ontsnappen was zinloos, want in deze barre natuur zou niemand het overleven. Ook horen we dat er in het verleden diersoorten zijn uitgezet, zoals bevers, konijnen en vossen, die inmiddels een plaag vormen en meer schade aanrichten dan goed doen.

Het treinritje zullen we niet snel vergeten. Gelukkig hebben we in de middag nog tijd voor een wandeling naar Laguna Esmeralda. De route is 4,8 kilometer enkele reis en brengt ons naar een prachtige lagune. Het pad is modderig en zodra we het bos verlaten, wordt het nog zompiger. Met een flinke boog weten we de drassige graslanden te ontwijken en bereiken we de laatste heuvel. Boven wacht een indrukwekkend uitzicht: groenblauw water, omringd door bergen met besneeuwde toppen en bomen die tot net onder de sneeuwgrens groeien. Een schitterende afsluiter van onze tijd in Ushuaia.

Dag 17 - Punta Delgado

Bij San Sebastián nemen we de grensovergang naar Chili. Tijdens onze vorige oversteek hebben we geen stempel in ons paspoort gekregen en dat blijkt nu toch een probleem. De politievrouw achter de balie bladert meerdere keren door onze paspoorten, maar kan geen Argentijnse stempel vinden. “Waar zijn jullie binnengekomen?”, vraagt ze in het Spaans. In het Engels proberen we uit te leggen dat we bij Río Bellavista de grens zijn overgestoken en dat de politie daar zijn kantoor niet in kon. Hoe leg je dat nou fatsoenlijk uit? Achter de balie wordt druk overlegd, maar uiteindelijk haalt de agente haar schouders op, zet alsnog de stempels en we mogen door naar de douane.

Nadat we Argentinië uit zijn, rijden we een flink stuk door niemandsland. Zanderige wegen, nauwelijks onderhouden, en geen mens te bekennen. Dit is het domein van schapen en guanaco’s. Tien minuten later bereiken we de Chileense grensovergang, waar we onze paspoorten en autopapieren laten stempelen. Dit keer zonder problemen, al wordt de auto wel even gecontroleerd op fruit en zuivel. Daarna rijden we verder over de gravelwegen van het Chileense Tierra del Fuego. Hier wonen nauwelijks mensen, maar er is genoeg wildlife te spotten. Zo zien we drie vossen de weg oversteken en overal om ons heen grazen schapen en guanaco’s. We rijden opnieuw naar Punta Delgada om de ferry te nemen.

’s Avonds overnachten we in Punta Delgada. Na een flinke zoektocht op internet hebben we hier één hostel kunnen vinden. Het blijkt een soort trailercomplex te zijn. De eigenaresse laat ons onze cabin zien: drie slaapkamers met in totaal zeven bedden, maar geen sleutel en een deur die niet op slot kan. Het lijkt erop dat deze cabins vooral worden gebruikt door arbeiders of vrachtwagenchauffeurs. De eigenaresse spreekt geen woord Engels, maar maakt ons duidelijk dat ze vanavond voor ons wil koken. Aangezien er niets anders in de buurt is, schuiven we graag aan. We krijgen een typisch Chileens diner, geserveerd in haar woonkamer.

Overnachting: Hostal San Gregio in Punta Delgado (1 nacht)

Dag 18 - Parque Nacional Pali Aike - Rio Gallegos

Via Google Maps hebben we tijdens de voorbereiding een gebied gevonden dat bekendstaat als Parque Nacional Pali Aike. Het is een vulkanisch landschap met kraters, lavavelden en grotten, waar je bovendien goed kunt wandelen en veel wildlife kunt spotten. Om 8.00 uur rijden we als eerste het park binnen. De ranger heet ons welkom en legt in het Spaans uit wat er in het gebied te zien is.

Onze eerste stop is Laguna Ana. Hier merken we meteen dat we vandaag te maken hebben met een harde wind. We lopen de heuvel af naar de lagune, waar een groep flamingo’s in het water naar voedsel zoekt. Daarna rijden we naar het beginpunt van de Sendero Geológico, een wandeling van zo’n acht kilometer. Het pad voert direct over vulkanisch gesteente, waardoor het net lijkt alsof we op de maan lopen. De Crater Morada del Diablo is een van de hoogtepunten: een enorme vulkaankrater die we vanaf een platform bewonderen. Tussen de rotsen verschijnt ineens een nieuwsgierig vosje, dat ons op een paar meter afstand rustig blijft gadeslaan. Het gaat zelfs liggen alsof het ieder moment in slaap valt.

We lopen verder naar Pozos del Diablo, een kegelvormige krater die vanaf twee punten te bekijken is. Eén van die punten ligt op de top, maar om daar te komen moeten we flink klimmen én vechten tegen de harde wind. Boven is het zo heftig dat we nauwelijks vooruitkomen. Onze laatste stop is de Circuito Étnico Cultural, een korte wandeling langs de oude leefgebieden van de Aonikenk, de oorspronkelijke bewoners van Patagonië.

Na dit indrukwekkende bezoek aan Pali Aike rijden we terug naar Argentinië, waar we overnachten in Río Gallegos.

Overnachting: Apart Hotel Austral in Río Gallagos (1 nacht)

Dag 19 - El Calafate

Vanuit Río Gallegos rijden we naar El Calafate, waar we aan het einde van de ochtend arriveren. Die middag maken we een wandeling in de Reserva Laguna Nimez. Aan de rand van de stad ligt dit natuurreservaat, waar flora en fauna worden beschermd. Bij de ingang worden we welkom geheten door een gids die ons meer vertelt over het gebied en de vogels die we hier kunnen zien. Voor zeven euro per persoon mogen we naar binnen, waarbij het ticket een week geldig blijft.

Een wandelpad van zo’n 4,5 kilometer voert ons langs verschillende uitkijkpunten. Onderweg geven informatieborden meer uitleg over de vogelsoorten. Ondanks de harde wind spotten we Chileense flamingo’s, caracara’s, meerkoeten, slobeenden, ganzen, een snip en ibissen. In totaal leven hier meer dan zeventig soorten vogels, een waar paradijs voor vogelliefhebbers.

’s Avonds hebben we afgesproken met Noreen en Thijs in restaurant Mi Rancho. Wat bijzonder dat we elkaar juist hier kunnen ontmoeten, en wat een geluk dat onze reizen elkaar kruisen. Het wordt een gezellige avond waarin we ervaringen uitwisselen, genieten van een goed stuk vlees en afsluiten met een paar biertjes bij de La Zorra Taproom. Noreen en Thijs vertrekken de volgende dag richting Torres del Paine, terwijl wij nog twee nachten in El Calafate blijven.

Overnachting: Hostería y Apart Hotel Amigo del Mundo in El Calafate (2 nachten)

Dag 20 - Perito Moreno Glacier

Vandaag wacht ons een bijzondere ervaring: een wandeling over de Perito Moreno-gletsjer. Deze gletsjer is één van de weinige ter wereld die niet krimpt; zijn omvang is al jaren stabiel. Alleen dat al maakt een bezoek uniek. In de ochtend melden we ons bij Parque Nacional Los Glaciares, waar we de boot naar de gletsjer nemen.

Wanneer we het park inrijden begint het helaas flink te regenen. De donkere wolken voorspellen weinig goeds. Onze groep van zo’n 25 mensen wordt in tweeën gesplitst en we krijgen stijgijzers onder onze schoenen. Daarmee hebben we grip op het ijs en kunnen we, onder begeleiding van ervaren gidsen, de gletsjer betreden. We blijven dicht bij de rand, al zijn er ook langere tochten die dieper het ijs op gaan. Het lopen met de pinnen is even wennen; je moet stevig neerzetten om grip te houden. Al snel lopen we tussen schitterende ijsformaties en zien we diepe kloven en prachtige blauwe tinten. Na anderhalf uur op het ijs krijgen we als afsluiter een bonbon en een glas whisky, met ijsblokjes van de gletsjer zelf. Door de regen maken we minder foto’s dan we zouden willen, maar de ervaring is onvergetelijk.

Terug op het vasteland warmen we ons op bij de kachel tot de boot ons weer ophaalt. Daarna rijden we verder het park in, waar de zon inmiddels doorbreekt. Bij een uitzichtplatform hebben we een prachtig zicht op de Perito Moreno. We hopen een groot stuk ijs te zien afbreken. Het kraakt en rommelt als onweer; aan de overkant dondert het ijs naar beneden. Aan onze kant blijft het bij kleinere brokken, maar het blijft indrukwekkend om te zien en te horen.

Zelf naar de gletsjer wandelen is fantastisch, maar een georganiseerde tour geeft vaak nét wat extra’s: gidsbegeleiding, vervoer en een veilige ervaring. Boek hier snel je Perito Moreno-gletsjer tour via GetYourGuide.

Dag 21 - Parque Nacional Los Glaciares - El Chaltén

We keren terug naar Parque Nacional Los Glaciares, dit keer voor een boottocht over Lago Argentino. Met een catamaran, die plaats biedt aan zo’n 200 tot 250 passagiers, varen we naar de Spegazzini- en Upsalagletsjer. Op internet lazen we uiteenlopende ervaringen: van te druk en te toeristisch tot te veel nadruk op commerciële fotografie. We laten het op ons afkomen. Het weer zit in elk geval mee; de zon schijnt en de lucht is helder. Perfect om op het dek te staan en de omgeving in ons op te nemen.

Al snel bereiken we de eerste grote ijsbrokken in het water. Dit is hét moment waarop vrijwel iedereen naar buiten komt, waardoor je er eigenlijk al moet staan om een goede plek te bemachtigen. De Upsalagletsjer, met een oppervlakte van 870 km², is één van de grootste van Zuid-Amerika. Door de vele ijsblokken in het water kunnen we hem alleen van een afstand bewonderen. Jammer genoeg is deze gletsjer de afgelopen jaren sterk geslonken.

De Spegazzinigletsjer is het hoogtepunt van de tocht. Met een hoogte van 135 meter en een breedte van 1,5 kilometer is hij indrukwekkend om te zien. De boot kan hier dichterbij komen, waardoor we meerdere keren enorme ijsbrokken naar beneden zien storten, begeleid door een oorverdovende dreun. Een prachtig maar dubbel gevoel; hoe lang blijft dit natuurwonder bestaan?

In de middag varen we terug naar Punta Bandera. De excursie mag dan toeristisch zijn, het zien van de Spegazzini maakte alles meer dan de moeite waard. Daarna verlaten we El Calafate en volgen de Ruta 40 richting El Chaltén. Deze weg staat bekend als één van de mooiste routes van Argentinië. Onderweg stoppen we regelmatig om te genieten van de uitzichten.

Overnachting: Cabañas Río de las Vueltas in El Chaltén (3 nachten)

Dag 22 - Laguna de los Tres

In El Chaltén wandelen we de Senda Fitz Roy naar Laguna de los Tres, een traject van tien kilometer tot aan de voet van de Fitz Roy. Het miezert als we beginnen en bij het eerste uitzichtpunt zijn de bergtoppen volledig in wolken gehuld. Langzaam trekken de donkere wolken weg en verschijnen de besneeuwde pieken steeds duidelijker in beeld.

Het pad is in het begin goed te doen, maar de laatste kilometer verandert dat. Borden waarschuwen dat de klim naar boven ongeveer een uur kost. Het is pittig, maar met een rustig tempo prima te doen. Boven worden we beloond met een adembenemend uitzicht: de imposante pieken van de Fitz Roy en het bevroren meer van Laguna de los Tres.

We lopen nog een stukje verder naar links en klimmen een kleine heuvel op. Vanaf hier kijken we uit over Laguna Sucia, dat niet bevroren is. Een perfecte plek voor onze lunch, uit de wind. Dan horen we plots een oorverdovend gekraak. Een enorme massa sneeuw breekt los van de berg en stort met veel lawaai in het meer. Een spectaculair gezicht en een prachtige afsluiting van de tocht. Na een uur genieten dalen we af en volgen we hetzelfde pad terug naar El Chaltén, met onderweg schitterende vergezichten.

Terug in het dorp eten we bij El Parador, een piepklein restaurant met slechts drie tafels, gerund door een jong koppel. Hij kookt, zij serveert en haalt tussendoor verse ingrediënten. Uit de keuken klinkt muziek van Blink 182. Het eten is heerlijk: een soep vooraf en een smaakvol hoofdgerecht. Een aanrader. De avond sluiten we af met een speciaalbier bij La Cervecería Chaltén.

Dag 23 - Laguna Torre

De volgende ochtend staat er nog een wandeling op het programma: de Senda Laguna Torre, een route van negentien kilometer. Het pad is minder spectaculair dan de tocht van gisteren, maar toch de moeite waard. Bij Mirador Cerro Torre zouden we uitzicht moeten hebben op de bergtoppen, maar door de regen blijft het zicht beperkt. In de vallei verschijnt echter een prachtige regenboog, een mooi extraatje op deze grijze dag.

Bij Laguna Torre regent het nog steeds en de toppen blijven verscholen achter dikke wolken. Op het water drijven grote ijsblokken en een dunne ijslaag bedekt delen van het meer. Aan de overkant ligt een gletsjer. Vanaf hier kun je nog twee kilometer doorlopen naar het Maestri Viewpoint voor een beter zicht op de Grande Glacier, maar door de kou, regen en harde wind besluiten we om terug te keren. Halverwege de terugweg breekt de zon eindelijk door en krijgen we alsnog een glimp van het indrukwekkende landschap.

Dag 24 - Cueva de las Manos - Perito Moreno

Voordat we El Chaltén verlaten, maken we nog een korte wandeling in de hoop condors te spotten. We zien ze wel, maar alleen hoog in de lucht. Wel ontdekken we een vogel die druk in de weer is met het bouwen van een nest in een boom. Daarna laten we El Chaltén achter ons en volgen we de Ruta 40 verder naar het noorden. Deze beroemde weg klinkt romantisch, maar in werkelijkheid is hij minder idyllisch dan verwacht. Grote stukken zijn onverhard en bestaan uit los grind, terwijl de geasfalteerde delen vol gaten zitten.

Bij het kleine dorpje Bajo Caracoles verlaten we de hoofdweg. Vanaf hier is het nog zo’n vijftig kilometer over een gravelweg naar de Cueva de las Manos, een archeologische vindplaats die in de negentiende eeuw werd ontdekt door Europese kolonisten. De naam betekent letterlijk ‘Grot van de Handen’ en verwijst naar de bijzondere rotstekeningen die hier te zien zijn. Meer dan 13.000 jaar geleden plaatsten de bewoners hun handen tegen de rotsen en bliezen er kleurpigmenten omheen, waardoor silhouetten ontstonden. In sommige grotten zijn honderden handafdrukken te zien in verschillende kleuren, aangevuld met tekeningen van guanaco’s en jachttaferelen. Het is indrukwekkend hoe goed deze kunstwerken bewaard zijn gebleven. Niet voor niets staat de site sinds 1999 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Overnachting: Apart Hotel Austral in Río Gallagos (1 nacht)

Dag 25 - Lago Carrera - Marble Caves

Vanuit Perito Moreno rijden we richting de Chileens-Argentijnse grens en steken over bij Chile Chico. Hiermee laten we Argentinië definitief achter ons. In Chile Chico maken we een korte stop om boodschappen te doen en Chileense pesos te pinnen. Het is immers het laatste grotere dorp dat we voorlopig tegenkomen. Zodra we het dorp verlaten, maakt het asfalt plaats voor gravel en wordt het uitzicht steeds indrukwekkender. We rijden langs het Lago General Carrera, een meer met een helderblauwe kleur die bijna onnatuurlijk lijkt. Langs de weg bloeien paarse bloemen en het is geen straf om hier in een rustiger tempo te rijden.

Met een gemiddelde snelheid van zestig kilometer per uur bereiken we onze accommodatie: Patagonia Acres Lodge. We kozen deze plek vanwege de afgelegen ligging en het schitterende uitzicht. De lodge ligt geïsoleerd, zonder dorpen in de directe omgeving. De Amerikaanse eigenaar heeft het complex volledig zelf gebouwd. Er is een gameroom, jacuzzi, golfbaan, een grote sfeervolle serre en natuurlijk dat uitzicht over het meer. Zijn zoon Justin heet ons welkom. Hij kwam naar Chili om zijn vader te helpen, ontmoette hier zijn Chileense vriendin en runt nu samen met haar de lodge. Hij raadt ons aan direct naar Puerto Río Tranquilo te rijden om de Marble Caves te bezoeken, omdat het weer perfect is.

Vanaf de baai varen we in tien minuten naar de grotten. Hier zien we hoe de natuur in duizenden jaren de rotsen glad heeft uitgesleten door het constante slaan van de golven. Het blauwe water zorgt ervoor dat de marmeren wanden oplichten, en zonnestralen en weerkaatsingen creëren een steeds veranderend kleurenspel. Geen dag zijn de grotten hetzelfde.

Overnachting: Patagonia Acres Lodge in Río Gallagos (2 nachten)

Dag 26 - Parque Nacional Patagonia

Na het ontbijt stappen we weer in de auto en rijden naar de samenvloeiing van de Río Baker en Río Neff, niet ver van het Visitor Center van Parque Patagonia. We parkeren de auto langs de weg en lopen nog geen kilometer om het water te bereiken. De Río Baker, met zijn fel turquoise kleur, komt uit het Lago Bertrand. De Río Neff heeft een bruinachtige tint door het smeltwater van de omliggende gletsjers. Op het punt waar beide rivieren samenkomen, is door een grondverschuiving een hoogteverschil ontstaan waardoor een tien meter hoge waterval is gevormd. Het water buldert met indrukwekkende kracht naar beneden.

Daarna rijden we door naar Parque Nacional Patagonia, een natuurgebied van 200.000 hectare dat grenst aan het Jeinemeni National Reserve. Over dit park is online weinig te vinden, maar het is rijk aan wildlife zoals guanaco’s, vossen, poema’s en condors. Wij wandelen hier de korte La Vega-route en zien onderweg meerdere groepjes guanaco’s en veel vogels. Het voelt bijzonder om hier vrijwel alleen te zijn. Op de terugweg doemt ineens een vos op, recht voor ons op de weg.

We maken nog een stop bij de verlaten mijn Mina Escondida. Deze voormalige mijn sloot in 1986 en bestaat nu vooral uit een vervallen houten gebouw, enkele roestige machines en een open schacht. Het water staat hoog, waardoor we er niet in kunnen.

‘s Nachts krijgen we onverwachts gezelschap: Plomo, de kat van Justin, is via het badkamerraam naar binnen geklommen en kruipt bij ons op bed.

Dag 27 - Balmaceda - Santiago

Het is de dag dat we onze huurauto moeten inleveren en naar Santiago vliegen. Na het ontbijt pakken we de auto in en rijden richting Balmaceda. De route voert ons over onverharde wegen langs het Lago General Carrera. Het is hier prachtig, maar ook verraderlijk. In een bocht raak ik in een slip op het losse gravel. Remmen of sturen helpt niet en een rotswand komt gevaarlijk dichtbij. Op het laatste moment weet ik het stuur naar rechts te draaien. BAM! Met een enorme klap komen we tot stilstand. Een diepe sloot, net voor de rotsen, heeft ons gered. Helaas staat het linker achterwiel muurvast in de modder.

Even later stopt een jong Chileens stel om te helpen. Daarna volgt een hartverwarmend tafereel: iedere auto die langsrijdt, stopt om een handje toe te steken. Binnen korte tijd staan er acht voertuigen om ons heen. Een man met een camper heeft een spandraad bij, waarmee we de auto stap voor stap uit de sloot slepen. Dankzij ieders hulp staan we na een uur weer op de weg. Wat zijn de Chilenen toch ongelooflijk behulpzaam. En één ding is zeker: we rijden hier voortaan een stuk rustiger.

Ondanks de vertraging bereiken we op tijd het vliegveld van Balmaceda. We leveren de huurauto zonder problemen in en stappen niet veel later in het vliegtuig. Op naar Santiago.

Overnachting: D’Door in Santiago (2 nachten)

Dag 28 - Santiago

Het is onze laatste volledige dag van de reis en we willen de hoofdstad beter leren kennen. In de loop van de ochtend sluiten we ons aan bij een Free City Tour. Dagelijks kun je op Plaza de Armas aansluiten bij een gids die je door de stad meeneemt.

Onze gids, Franco, spreekt perfect Engels en weet de juiste balans te vinden tussen humor en de geschiedenis van Santiago. De stad kent een rumoerige geschiedenis. In de 16e eeuw vielen de Spanjaarden binnen, stichtten de stad en bouwden veel van de eerste bouwwerken. De Mapuches, de oorspronkelijke bewoners, lieten zich echter niet zomaar verdrijven. Er volgden hevige conflicten en een oorlog van ruim drie jaar, waarbij de Mapuches geregeld aanvallen uitvoerden op de Spanjaarden. Ook natuurrampen troffen de stad. De Spanjaarden brachten onbekende ziektes mee, waardoor veel Mapuches de bossen en heuvels invluchtten. Hun verzet hield zelfs aan tot in de 19e eeuw.

We wandelen langs de commerciële wijk, pleinen met opvallende monumenten, wijken vol street art, grote parken en de studentenwijk. De tour eindigt bij het La Chascona Museum. Daarna verkennen we de stad op eigen gelegenheid. Omdat we ons in de buurt bevinden, lopen we naar biercafé Krossbar. Het is nog vroeg in de middag, maar we bestellen toch een proefplankje. Met een lichte roes in het hoofd halen we daarna een ijsje in de studentenwijk. Volgens Franco hebben ze bij Maestrale het beste ijs van Santiago, met dagelijks een unieke smaak. Vandaag is dat lucuma, een vrucht die een beetje naar maple syrup smaakt.

Tot slot wandelen we naar Cerro Santa Lucia, een stadspark waar we even kunnen ontsnappen aan de drukte. Vanaf de top hebben we een prachtig uitzicht over Santiago

Dag 29 - Santiago - Amsterdam

Deze prachtige reis door Patagonië is ten einde. De volgende dag wacht de lange vlucht naar huis, met een overstap in São Paulo voordat we weer in Amsterdam landen.