Urbex: Piscine du Mosq

Het gebouw van Piscine du Mosq is een juweeltje en niet voor niets een beschermd erfgoed. Helaas staat het gebouw al enkele jaren leeg en is het een doelwit voor vandalen geweest.

Architect Éléazar Cozac liet het gebouw in 1937 bouwen voor de fabriek L’Amicale Solvay. Hier kon het fabriekspersoneel ontspannen en genieten. Het gebouw herbergde immers een zwembad, theater en restaurant. Later zou er ook nog een casino worden toegevoegd. Het duurde niet lang alvorens het pand opengesteld was voor publiek. Veel kinderen hebben hier hun eerste zwemslagen gemaakt en ongetwijfeld ook veel lol beleefd. In 1944 wordt het pand verkocht aan de Université Libre de Bruxelles.

Naarmate de tijd verstreek, verouderde en verloederde het gebouw. Men komt er in de jaren ’90 achter dat de lopende kosten niet meer opwegen tegen de opbrengsten, een sluiting van het pand dreigt. In 1998 wordt al het zwembad gesloten, maar kan de universiteit nog gebruik maken van het theater en de cafetaria. Dit duurt tot 2004, daarna worden de deuren gesloten.

Even lijkt het erop dat het pand een nieuwe bestemming krijgt in 2005 wanneer een moslimgemeenschap plannen heeft om het pand om te toveren tot een moskee. Er wordt nog driftig gewerkt aan de verbouwing, maar de werkzaamheden worden al snel neergelegd. Piscine du Mosq staat er verlaten bij, vandalen houden huis en de wildernis neemt het pand over.

In 2017 verschijnt er een artikel dat de stad heeft besloten het pand te saneren. De kosten hiervoor bedragen €50.000 en moet worden betaalt door de particuliere eigenaar. Het lijkt erop dat dit geld niet kan worden opgehoest. Daardoor kunnen wij in september 2018 nog een kijkje nemen bij Piscine du Mosq.

Het pand staat op de lijst van beschermd erfgoed, maar toch wil de gemeente het pand saneren. Verdwijnt hiermee het voormalig zwembad/theater/casino binnenkort voorgoed?

Het pand is gelegen aan een drukke weg, maar heel veel moeite hebben ze niet genomen om het complex volledig af te sluiten. Als we zouden willen kunnen we via de ingang zo de achterzijde bereiken. Omdat we vol in het zicht van alles en iedereen zijn besluiten we iets verderop via de bosjes bij de achterzijde van het pand te raken. Immers moet er ook een klein beetje spanning zijn toch? Via een trap komen we op het het platte dak van de begane grond en kunnen we via een kapot raam naar binnen. We bevinden ons nu in de theaterzaal. Hier staat nog een podium en een eenzame stoel midden in de zaal. De rest van de ruimte is getrashed en vernield.

Achter het podium lopen we de trappen en de gangen af en bereiken we het zwembad. Ondanks dat vandalen zich hier flink hebben uitgeleefd, vind ik deze ruimte iets mysterieus hebben. Het zwembad is leeg, of je moet het plasje water met een berg rommel als zwembadwater zien. Normaal ben ik niet zo van de graffiti, maar op deze plek past het perfect in het algemene plaatje. We maken enkele rondes rondom het zwembad en wagen ook even een duik in het ‘diepe’. Ooit hebben honderden kinderen hier de tijd van hun leven gehad. Dei tijdens zijn allang vervlogen.

Dan bereiken we de oorspronkelijke ingang van het gebouw. Hier is duidelijk te zien dat er een poging is ondernomen om het zwembad om te toveren tot een moskee. Mozaïektegels versieren de wand en oude balie. Via een bijzondere trap bezoeken we ook nog de andere etages. We staan hier overigens vol in het zicht van het voorbij razend verkeer. De trap en het zwembad zijn voor ons het hoogtepunt van deze locatie. Ondanks dat het redelijk getrashed is, absoluut de moeite waard om Piscine du Mosq een bezoek te brengen. Het is alleen de vraag hoe lang dit gebouw nog staat.

Wil je meer zien van onze urbex-ervaringen? Bekijk dan ook ons bezoek aan de verlaten fabriek S.A. des Chaudronneries Pierrou