Ponte Sant`Angelo

Van oorsprong is de Ponte Sant’Angelo een Romeinse brug. Het verbindt het Castel Sant’Angelo met de andere zijde van de Tiber. De brug werd gebouwd in 134 in opdracht van keizer Hadrianus. Hij wilde een directe verbinding van de stad naar het mausoleum. De brug kreeg ook zijn naam. Vanaf de 6e eeuw kreeg de brug zijn huidige naam. Op 19 september 1450 liepen grote groepen pelgrims over de brug naar de Sint-Pieter. Toen de groep te groot werd, begaven de balustrades het en vielen velen in de rivier waarbij 178 mensen verdronken. Hierop werd de oude triomfboog en een aantal huizen bij het bruggenhoofd afgebroken om de straat breder te maken. Bij het bruggenhoofd werden eeuwenlang executies uitgevoerd. De lijken van de veroordeelden werden ter afschrikking op de brug tentoongesteld. In 1527 werden de standbeelden van Petrus en Paulus op de brug geplaatst. Later werden er nog meer beelden geplaatst, maar in 1669 waren de beelden al zo vervallen dat Bernini werd gevraagd op 10 nieuwe beelden te maken. Hij maakte er zelf 2, welke tegenwoordig in de Sant’Andrea delle Fratte staan, en de overige beelden werden door leerlingen van Bernini gemaakt. In 1892 besloot het bestuur van Rome om de voortdurende overstromingen van de rivier tegen te gaan. Er werden metershoge kades aangelegd om het water buiten te houden. Aan beide overs van de Engelenbrug moest het bruggenhoofd worden gereconstrueerd.