Het vlietje dankt zijn naam aan de groene kleur van het wateroppervlak. Deze kleur wordt gevormd door de eendenkroos dat het water bedekt. Het Groen Waterke is een overblijfsel van de vliet Melaan die hier niet overdekt of gedempt werd. Mechelen had vroeger nog vele bevaarbare grachten en vlieten. Toen deze werden dichtgegooid, waren de meeste Mechelaars heel blij. Het water was namelijk een bron van besmetting.
Aan de zijgevel van de gebouwen bij het water, werden vaak platformpjes gemetseld die dienden als toilet. Toen er nog boten voeren over Het Groen Waterke kreeg het stadsbestuur een boze brief van de moeder-overste van het klooster. Jongeren die onder de toiletten voeren beschoten met kluitpijpen de nonnen wanneer ze hun behoefte deden. Hierdoor werd besloten dat er minder bootjes mochten varen over het water.
Er was een periode waarin Het Groen Waterke geen groene kleur had. Toeristen vroegen zich af waarop de naam gebaseerd was. Hierdoor kregen werklieden van de uitvoeringsdiensten de opdracht van de afdeling milieu- en natuurontwikkeling om de waterplant eendenkroos weg te scheppen uit de Kruidtuin.
Nog geen reacties