Weberbrunnen

Op de Markt van Monschau staat een bronzen beeld dat de naam Weberbrunnen of Tuchmacherbrunnen draagt. Dit monument herinnert aan de traditie van de lakenhandel in Monschau sinds de 17e eeuw. Het hoogtepunt van de lakenhandel kende de stad in de 18e eeuw. Veel wevers kenden een groot rijkdom dankzij hun perfecte stoffen. Johan Heinrich Scheibler was één van deze wevers. Hij liet het Rotes Haus bouwen in 1752. Tegenwoordig is het beroemde gebouw langs de Roer een museum.

De fontein op de Markt heeft drie beelden van personen. De beelden stellen mensen voor die de belangrijkste beroepen hadden bij het produceren van lakens. Allereerst is er natuur de wever, die de aangeleverde wol weeft. Daarna heb je de persoon die de kleur aan de stof toegevoegd. Tot slot is er nog de droogscheerder die de uitstekende pluisjes met een grote schaar wegknipte, waardoor het weefsel een glad oppervlak kreeg.

Het proces van de lakenindustrie was niet gemakkelijk. De wol kwam overwegend uit Spanje in deze tijd. Voordat de wevers konden beginnen, moest de wol allereerst grondig gewassen worden. Hierbij werd naast zeepsop ook urine gebruikt. Vervolgens werd het uitgewassen in de stromende rivier alvorens de wever aan de slag kon. Wanneer de wevers klaar waren konden konden de ververs aan de slag om kleur te geven aan de stof. Tot slot konden de droogscheerders aan de slag. Zij waren de topverdieners van de lakenindustrie, omdat het nauwkeurig werk was en een vaste hand hierbij noodzakelijk is. Met een grote schaar knipte hij de de uitstekende vezels weg. Dit was een tijdrovend proces en werd met de grootste zorg uitgevoerd. Het kon zijn dat de droogscheerders per doek enkele weken bezig waren. Hoe beter hij zijn werk deed, hoe meer geld het deze mensen opleverde. De doeken werden ook waardevoller.

De Weberbrunnen op de Markt zijn gemaakt door een beeldhouwer uit Aachen en diverse figurenkunstenaars uit Aachsen, Stolberg, Düren en Alsdorf.