Colosseum

In 72 n.C. gaf Keizer Vespasianus de opdracht tot de bouw van Rome’s grootste amfitheater. Het Colosseum werd gebouwd op de plaats van een moerassig meer dat een deel was van het paleis van Nero; het Domus Aurea. Keizers en rijke Romeinen organiseerden gratis voorstellingen voor het publiek met gevechten op leven en dood tussen gladiatoren of wilde dieren. Vaak begonnen voorstellingen met circustrucjes van dieren. Daarna verschenen de gladiatoren, die elkaar op leven en dood bevochten. Als Charon verklede assistenten droegen de doden weg en strooiden zand over het bloed voor de volgende ronde. Een zwaargewonde gladiator liet zijn lot van het publiek afhangen. Stak de keizer een duim omhoog bleef hij in leven, ging de duim omlaag stierf hij en was de overwinnaar direct een held. De viering van het 1000 jarig bestaan in 247 kostte het leven aan een massa leeuwen, olifanten, nijlpaarden, zebra’s en elanden. Via de 80 ingangen met bogen konden 55.000 toeschouwers snel naar binnen. Binnen 10 minuten konden de mensen op hun plaats zitten.

Het Colosseum was een van een reeks gebouwde amfitheaters die in het Romeinse Rijk zijn gebouwd. Hoewel het Colosseum is aangetast door verwaarlozing en diefstal, blijft het gebouw imposant. Het marmer van de buitenmuur van het gebouw is gebruikt voor de bouw van diverse paleizen, bruggen en delen van de Sint Pieter.