Piazza del Popolo

De Piazza del Popolo is een groots, symmetrisch voorportaal naar het hart van Rome. Dubbele neoklassieke gevels omlijsten de Porta del Popolo, een Egyptische obelisk rijst op in het centrum en de koepels van de zuilengangen van de Santa Maria dei Miracoli en Santa Maria in Montesanto markeren het begin van de Via del Corso. Tegenwoordig is een van de harmonieuze pleinen in Rome, maar dat is het resultaat van een eeuwenlange ontwikkeling. De planologische paus Sixtus V liet in 1589 de obelisk in het centrum plaatsen door Domenico Fontana. Het was Augustus die na de verovering van Egypte de neer dan 3000 jaar oude zuil naar Rome meenam om het Circus Maximus te verfraaien. Een eeuw later gaf paus Alexander VII Carlo Rainaldi opdracht tot de bouw van de twee Santa Maria’s. In de 19e eeuw veranderde de ontwerper van de Pinciotuinen de piazza in een grandioze ovaal. Het plein was het toneel van barbaarse gebeurtenissen. In de 18e en 19e eeuw werden publieke terechtstellingen op de Piazza del Popolo voltrokken. Vaak als onderdeel van de viering van carnaval. Soms werden veroordeelden met enkele hamerslagen op de slaap ter dood gebracht. In 1826 stierf de laatste misdadiger op deze wijze. De ruiterloze paardenraces vanaf de piazza naar de Via del Corso waren nauwelijks menselijker. De paarden kregen stimulerende middelen te eten, er werden touwen met spijkers om hun lichaam gewikkeld en er werd vuurwerk onder hun hoeven afgestoken.