Tempel van Vesta

De Tempel van Vesta dateert van de 4e eeuw n.C. Er heeft echter al eerder een tempel hier gestaan. Het is een rond bouwwerk dat oorspronkelijk was omgeven door 20 zuilen. De cultus van Vesta was een van de oudste in Rome en was gericht op zes Vestaalse Maagden, die de heilige vlam van Vesta (godin van de haard) brandende moesten houden. Deze taak behoorde aanvankelijk aan de dochters van koningen. Later werd dit de taak van de Vestaalse Maagden. De opdracht was niet eenvoudig. De wind kon de vlam gemakkelijk uitblazen. Degene die de vlam liet uitgaan, werd gegeseld door de hogepriester en ontslagen. De meisjes moesten van adel zijn en deden 30 jaar dienst. De eerste 10 jaar leerden zij hun plichten, de volgende 10 jaar voerden ze deze uit en de laatste 10 jaar onderwezen ze novicen. Ze genoten een hoog aanzien en financiële zekerheid, maar ze moesten wel maagd blijven. Wie deze regel overtrad werd levend begraven en de man in kwestie werd doodgegeseld. Er zijn maar 10 gevallen bekend van maagden die dit lot betrof. Na hun dienstjaren mochten de Vestaalse Maagden het leven leiden zoals iedereen dat deed. Ook hadden de Vestaalse Maagden de taak om het Palladium te bewaken, een heilig beeld van de godin Pallas Athene. Toen de keizer Heliogabalus de Tempel van Vesta plunderde en dacht de Palladium gestolen te hebben, hadden de Vestaalse Maagden het beeld al vervangen voor een replica omdat zij dit al hadden voorzien. De tempel is in 1930 nog herbouwd.