Schloss Charlottenburg

Als zomerwoning voor Sophie Charlotte, de vrouw van keurvorst Frederik III en de eerste koningin van Pruisen, werd het Schloss Charlottenburg gebouwd. De bouw begon in 1695 naar een ontwerp van Johann Arnold Nering. Tussen 1701 en 1713 werd het paleis onder toezicht van de Zweedse vakman Johann Friedrich Eosander von Goethe uitgebreid. Onder andere de koepeldak en de bouw van de oranjerievleugel aan de westzijde werden toegevoegd. Bovenop de koepel werd een beeld van de godin Fortuna geplaatst.In 1740 werden in opdracht van Frederik de Grote nog meer uitbreidingen gedaan aan de oostelijke zijde. Maar zoals zoveel gebouwen werd het tijdens de Tweede Wereldoorlog getroffen door luchtaanvallen. Het paleis brandde volledig uit.

Na de oorlog werd het slot gerestaureerd. Niet alleen het exterieur, maar ook het interieur werd prachtig gereconstrueerd. Het Schloss Charlottenburg kent nu de mooist ingerichte zalen van Berlijn.l. Er is een Eikengalerij uit 1713, gelambriseerd met eiken panelen. Er is een rijke verzameling porselein en een galerij met spiegels.

Rond het Schloss Charlottenburg ligt het park, een van de meest pittoreske van heel Berlijn. Het park werd in eerste instantie aangelegd in Franse barokstijl, maar in de 18e en 19e eeuw omgevormd tot een minder formele landschapstuin. Na de oorlog werd een klein deel weer in de oorspronkelijke barokstijl aangelegd. In het park zijn enkele prachtige gebouwen te zien. In het mausoleum van 1810 liggen de leden van de koninklijke familie begraven. Onder andere de tombe van Friedrich Wilhelm II is hier te zien. Ook is er een mooie Belvedere, een voormalig theehuis, het Schinkel-paviljoen en een museum.

Voor de ingang van het paleis staat het standbeeld van de Grote Keurvorst. Het bronzen ruiterstandbeeld werd in opdracht van koning Friedrich I foor Andreas Schlüter ontworpen. Aan de sokkel zitten vier geketende tijgers als symbool voor de vier temperamenten. Oorspronkelijk stond het beeld op het Museuminsel, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het op de bodem van een groot meer verstopt. In 1952 werd het beeld weer uit het water gehaald en na een grondige restauratie geplaatst voor de ingang van het Schloss Charlottenburg.