Kaiserthermen

De Kaiserthermen zijn één van de hoofdattracties van Trier. De keizerlijke thermen stammen uit de Romeinse tijdperk en zijn de jongste van de drie Romeinse badcomplexen van Trier. Ze werden gebouwd in de 4e eeuw na Christus en behoorden tot de grootste badcomplexen van het Romeinse Rijk. De thermen hadden niet alleen de functie als badhuis, maar er werden ook diverse sporten beoefend. Het complex bestaat uit drie lagen. Op de onderste, eerste laag liepen waterbuizen, de verwarmingsstelsel en de stookplaatsen voor het vuur om het water op te laten warmen. Het verwarmen van het water werd door de slaven gedaan. Op de tweede laag waren de bedieningen en was ook een vloerverwarming. Op de derde laag waren de warm- koud- en lauwwaterbaden, de zwembaden, de massageruimtes, zweetruimtes en kleedruimtes gevestigd. Dit moest een mooie ruimte zijn geweest met mozaïeken, beschilderingen en beeldhouwwerken. Maar van deze laag is nauwelijks iets over.

Halverwege de 4e eeuw schonk Keizer Constatijn de thermen aan de bevolking omdat hij Trier verliet. De bouw, die nog in volle gang was, werd nooit volledig afgerond na zijn vertrek. Tijdens de middeleeuwen werden de Kaiserthermen, net als vele andere gebouwen in Trier, gebruikt als steengroeve en werd het ook als stadsmuur gebruikt. Hierdoor is er niet veel overgebleven van het oorpsronkelijke complex. De waterbadhal is als beste bewaard gebleven, een gevel van 19 meter staat nog altijd rechtop.

Net als veel andere Romeinse bouwwerken, zijn ook de Kaiserthermen in 1986 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst.