Wandelen in Tsjechië: Naar de Frýdlant Cimbuří in het IJzergebergte

Het IJzergebergte grenst aan Duitsland en Polen en is het kleinste gebergte van Tsjechië. Aan de oostzijde loopt het gebergte over in het Reuzengebergte en samen vormen ze de meest populaire wintersportregio van Tsjechië. Omdat de hellingen hier licht glooiend zijn is dit gebied uitermate geschikt voor de minder ervaren skiërs. Maar ook voor de meer ervaren skifanaten zijn er uitdagende pistes. In de zomermaanden is het IJzergebergte juist een paradijs voor wandelaars en fietsers. Het gebied behoort tot één van de oudste beschermde gebieden waar je omringd wordt door ongerepte natuur.

Aan de voet van het IJzergebergte ligt de stad Liberec. Een ideale uitvalsbasis om de regio te verkennen. Liberec is een voormalig textielstad en kent een rijke geschiedenis. Het centrale plein is de blikvanger van de stad met de kleurrijke panden en een imposant stadhuis. Vanuit de stad heb je zicht op de Jested. Dit is de hoogste berg van het IJzergebergte en op de top staat een futuristische televisietoren waarin ook een hotel gevestigd is. De televisietoren kun je te voet, met de auto of met de kabelbaan bereiken. Boven heb je een fantastisch uitzicht over Liberec en de omliggende natuur.

Nadat we twee dagen in Liberec zijn gebleven willen we ook meer van het landschap ontdekken. Veel informatie kom ik niet tegen, maar ik stuit gelukkig op een mooie wandeling naar de Frýdlant Cimbuří.

Vanuit Liberec rijden we naar het dorpje Bílý Potok. Bij het horen van deze plaatsnaam schieten we in de lach. Het lijkt wel een personage uit de stripserie Suske & Wiske. De sfeer zit er gelijk goed in en we verzinnen allerlei hilarische titels zoals we die van Suske & Wiske kennen. We parkeren de auto bij de Kostel Nejsvětější Trojice (Holy Trinity Church) en vanuit hier beginnen we aan onze wandeling.

Het eerste stuk wandelen we over de doorgaande weg en langs de rivier Smědá die parallel aan deze weg loopt. Aan onze rechterzijde zien we een oude fabriek. Dit blijkt een voormalige katoenspinnerij te zijn waar tegenwoordig een museum is gevestigd met vliegtuigmotoren. Na zo’n 600 meter gaan we van de doorgaande weg af en duiken we de bossen in. Vanaf hier zien we al een enorme rots met bovenop een kruis. Dat is de Polední Kameny, het punt waar we heen zullen wandelen. We zijn dus al een beetje gewaarschuwd, ons staat nog een flinke klim te wachten.

De rivier Černý Potok ontspringt in het IJzergebergte bij Černý Hora en loopt richting Bílý Potok. Hier mondt de rivier uit op de Smědá, die we aan het begin van onze wandeling al zagen. Tijdens deze relatief korte verloop vormt het landschap enkele watervallen. De watervallen van Černý Potok zijn de grootste van het IJzergebergte. Via een kleine omweg kunnen we één van de watervallen bereiken.

Waar het eerste gedeelte van de trail nog redelijk vlak omhoog liep, wordt het even later een stuk steiler en maakt het vlakke pad plaats voor flinke rotsblokken. De beklimming wordt hierdoor een stuk lastiger. Vanwege het warme weer gutst inmiddels het zweet van mijn rug. Het is daarom extra fijn als we het eerste uitzichtpunt bereiken. Via een stalen ladder beklimmen we een granieten rots met de naam Hajní kostel (het Bos kasteel). De legende gaat dat deze rots een overblijfsel is van een verwoeste kerk en dat hier een verborgen schat zou liggen. Een schat vinden wij helaas niet, maar vanaf de rots hebben we zicht op de groene omgeving en Hejnice. Dankzij een fris briesje kunnen we hier even een beetje afkoelen.

Vanaf Hajní kostel is het nog zo’n 2 kilometer klimmen alvorens we de Frýdlant Cimbuří bereiken. Dit is een opvallende rotsformatie in de bergkam van Polední Kameny. De naam dankt deze rotspartij aan de gelijkenis met het kasteel van Frýdlant. Daar is overigens wel enige fantasie voor nodig. De Frýdlant Cimbuří werd voor het eerst beklommen door Franz Haupt en Wilhelm Bergmann in het jaar 1912. In 1978 werd er een ijzeren ladder gemaakt in de rotsen en konden ook gewone toeristen genieten van het fenomenale uitzicht vanaf de rotspartij. Een groot houten kruis werd in 1993 hier geplaatst, maar deze werd drie jaar later door de bliksem getroffen. Het kruis werd gerestaureerd en voorzien met een bliksemafleider. We klimmen tot aan dit kruis vanwaar we een geweldig uitzicht hebben op de omgeving. Geheel ongevaarlijk is het hier overigens niet. Er is wel een reling, maar deze is lang niet overal bevestigd. Bij een goede windvlaag zou je zomaar enkele meters naar beneden kunnen vallen. Enkele waaghalzen zoeken het risico op en gaan langs de diepe afgrond chillen.

Rechts van ons is een tweede rots die enkel te bereiken is door ervaren klimmers. Een aantal klimmers is bezig deze rots te beklimmen. We zoeken een veilige plek uit om even te chillen en bekijken hoe de klimmers te werk gaan. Het ziet er behoorlijk gevaarlijk uit en dat is het ook. Een gedenkplaat herinnert aan Karel Hözel die hier tijdens een beklimming naar beneden stortte en om het leven kwam. We worden nog even door een Amerikaanse klimmer aangesproken en hij klinkt redelijk zenuwachtig voor de beklimming. Wij wensen hem succes en wandelen verder.

Op de top van de Polední Kameny is het landschap echt heel mooi. Een tapijt van groene struiken bedekt het rotsachtige gebied waar onze trail doorheen slingert. Slechts een aantal dennenbomen doorbreken de boomgrens. Op 1006 meter hoogte bereiken we het hoogste punt van de Polední Kameny en opnieuw worden we getrakteerd op een panoramisch uitzicht.

De top van de Polední Kameny wordt bedekt met een tapijt van groen, waar onze trail doorheen slingert.

Het pad loopt nog een tijdje door dit schitterende groene gebied. Hierna bereiken we de bossen wederom en kunnen we beginnen aan de afdaling naar Bílý Potok. De weg naar beneden is iets minder spectaculair omdat we niet meer getrakteerd worden op uitzichtpunten. Voordat we Bílý Potok bereiken passeren we nog een gigantisch stenen kruis. Deze wandeling was absoluut de moeite waard om een deel van het IJzergebergte te leren kennen. Gedurende de wandeling is het hoogteverschil zo’n 700 meter, dus bereid je voor op een aardige klim. Als je de klim maakt, weet je in ieder geval dat je getrakteerd wordt op een prachtig panoramisch uitzicht.

Na de wandeling ploffen we neer bij Poledník in Bílý Potok om wat te te drinken en te lunchen.