Tot aan het einde van de 17e eeuw woonden de bisschoppen van Osnabrück in het nabijgelegen Iburg. Het was Ernst August von Braunschweig-Lüneburg die in 1662 besloot om in Osnabrück te gaan wonen, aan de rand van het centrum. Dit gebeurde na het tekenen van de Vrede van Westfalen. Hij liet voor zichzelf en zijn vrouw Sophie von der Pfalz het Schloss Osnabrück bouwen. Het hoofdgebouw was in 1673 gereed samen met de voortuin en de Schlossgarten met een oppervlakte van drie hectare. De zijvleugels van het gebouw ontstonden in de vijf jaren daarop.
Het slot bleef lange tijd onbewoond en verloor zijn functie als verblijfplaats. In de tijden van het nationaal-socialisme gebruikte de geheime staatspolitie het gebouw voor ondervragingen en als gevangenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog brandde het Schloss Osnabrück volledig af. Na de oorlog werd het historische pand volledig herbouwd met een historisch uiterlijk en sindsdien maakt het deel uit van de Universiteit van Osnabrück. De tuinen, die na de oorlog ook opnieuw werden ontworpen, achter het slot staan vol met bloemen. Hier relaxen de studenten dagelijks. In de Schlossgarten vinden een aantal maal per jaar evenementen plaats. Er zijn geen rondleidingen in het Schloss Osnabrück, maar het gebouw is vrij toegankelijk.
Nog geen reacties