Laguna Chicabal, dagtrip vanuit Quetzaltenango

Laguna Chicabal is het kratermeer van de inactieve Volcán Chicabal. Hoewel deze vulkaan een stuk minder groot is als de nabij gelegen vulkanen Santa Maria en Santiaguito, is de vulkaan een goed bezochte locatie vanwege het kratermeer. Laguna Chicabal is gelegen op een hoogte van 2712 meter en wordt omringd door een nevelwoud. Op heldere ochtenden kun je vanaf de top van de vulkaan ook de grotere vulkanen zien en de Pacifische Kust.

Een bezoek aan Laguna Chicabal is een mooie dagtrip vanuit Quetzaltenango. Het leukste is natuurlijk om je onder de locals te wagen en de bus te nemen naar de vulkaan. De bussen stoppen bij de Minerva Bus Terminal. Let goed op welke bus je moet hebben, want je moet richting San Martín Chili Verde (deze stad wordt ook San Martín Sacatepéquez genoemd). Met een klein woordje Spaans helpen de locals je graag om de juiste bus te nemen. Zit je in de goede bus, vraag dan aan de buschauffeur of hij kan aangeven wanneer je moet uitstappen.

Je zult uitstappen langs de QUE-03 weg. Aan de overzijde van de weg zul je de eerste bordjes zien die naar Laguna Chicabal wijzen. Onder meer een bord waarop staat dat je eerste toestemming moet vragen aan de schepper van de aarde voordat je de vulkaan beklimt. Vanaf hier heb je twee opties. Juan rijdt dagelijks met zijn rode pick-up meerdere malen op en neer om mensen af te zetten op de top en weer op te halen. Hij rijdt niet volgens een tijdschema, maar je kunt wel een tijd met hem afspreken om weer opgehaald te worden. Voor een ritje met Juan betaal je 60 Quetzal per persoon en bespaar je jezelf een flinke wandeling. Heb je toch geen zin om te wachten en wil je zelf wandelen, dan zul je de top van de vulkaan in 45 tot 60 minuten bereiken. Om de vulkaan te mogen beklimmen betaal je per persoon 50 Quetzal, deze betaal je zodra je bij de ingangspoort komt.

Eenmaal op de top van de Volcán Chicabal kom je aan bij een uitzichtpunt. Vanaf hier heb je zicht op het kratermeer dat compleet omzoomd wordt door groen. Er is een uitzichtplatform waarbij je op heldere dagen zicht kunt hebben op de nabijgelegen vulkanen. Helaas was het tijdens ons bezoek te bewolkt, waardoor wij geen andere vulkanen konden zien.

Het kratermeer kun je bereiken door de steile houten trap te nemen. Je zult ongeveer 300 traptreden moeten afdalen om bij het meer te komen. Let er wel even op dat je deze trap ook weer op moet klimmen. Je kunt een complete ronde rondom het meer lopen. In de vroege ochtend, wanneer het water nog stil is, zul je een prachtige weerspiegeling op het water hebben. Langs de rand van het water zul je borden zien met Maya hiërogliefen zien, maar ook kruizen, bloemen en brandende kaarsen.

Het meer is een heilige plaats voor de Mam-Maya’s en K’iche Maya’s. De legende gaat dat vroeger de lokale dames naar het meer kwamen om hun kleding te wassen en waar honden van het water hebben gedronken. De goden waren hier niet blij mee en zorgden ervoor dat het water uit de krater verdween. Pas toen de Maya’s om vergiffenis vroegen, keerde het water weer terug. Nog altijd komen de Maya’s hierheen en voeren ze heilige rituelen uit. Grote kans dat je de Maya’s zult aantreffen wanneer je een rondje om het meer loopt. Ze bidden op hun knieën, steken kaarsen aan en offeren bloemen op het water. Na alle heilige rituelen blijven ze vaak nog zitten voor een barbecue. Op bepaalde dagen vieren de Maya’s hun ceremonie bij het meer en kunnen bezoekers niet naar de top komen.

Laguna Chicabal is een heilige plaats voor de Maya’s. Nog altijd komen de Maya’s hierheen en voeren ze heilige rituelen uit.

Het nevelwoud herbergt daarnaast een rijk dierenleven. Hier leven onder meer enkele bijzondere en zeldzame vogelsoorten. Een goede reden dus om vroeg naar Laguna Chicabal af ter reizen. Wie stil is hoort een verscheidenheid aan vogelzang. Met een klein beetje geluk kun je misschien wel de quetzal spotten. Deze prachtige vogel is het nationale symbool van Guatemala. Ik heb hem helaas niet gezien rondom het meer, maar had deze vogel een jaar eerder al gespot in Costa Rica. In plaats daarvan had ik het geluk dat een nieuwsgierige kolibrie even de tijd nam om zich door mij te laten fotograferen. Verder kun je allerlei vlinders zien die afkomen op de kleurrijke bloemen.