Samburu Special 5

Het Samburu National Reserve ligt in het noorden van Kenia en grenst aan Buffalo Springs en Shaba National Park. Met 165 km² is Samburu het kleinste park van deze drie, maar voor liefhebbers van dieren de meest interessante optie om te bezoeken. Dankzij de permanente aanvoer van water in de Uaso Nyiro kent dit gebied namelijk een rijk dierenleven. Een aantal diersoorten kunnen nergens anders in Kenia worden waargenomen. Hier leven meer dan 400 verschillende soorten vogels en grotere dieren zoals de olifant, cheetah en de leeuw. Daarnaast kun je hier dus de Samburu Special 5 spotten.

Het grootste dier van de Samburu Special 5 is de Netgiraffe, ook wel bekend als de Somalische giraffe (Reticulated Giraffe). De netgiraffe is één van de 9 ondersoorten van de giraffe die allemaal in een ander gebied leven. Iedere giraffe is te herkennen aan een uniek vlekkenpatroon. Bij de netgiraffe bestaat het vlekkenpatroon uit grote, hoekige vlekken is een soort netvorm gescheiden door dunne witte lijnen. Bij de mannetjes worden de vlekken donkerder naarmate ze ouder worden. De netgiraffe wordt gerekend tot de soort die als ‘bedreigd’ is opgenomen op de rode lijst van bedreigde diersoorten. In de afgelopen 25 jaar is de populatie flink afgenomen. In 1990 was de populatie naar schatting nog zo’n 36.000 tot 48.000. In 2016 waren er nog ruim 8000 netgiraffes in het wild over.

Het was een mooi moment om een groep netgiraffes bij het water samen zien te komen. Door hun lange nek moeten ze flink wat moeite doen om water te kunnen drinken. Ze spreiden hun poten zodat ze met hun nek zo laag mogelijk bij de grond kunnen komen. Op dit moment zijn ze op hun kwetsbaarst. Gelukkig kon deze groep ongestoord drinken.

Net als bij giraffes zijn er verschillende ondersoorten bij de zebra’s. Iedere soort is te herkennen aan een uniek strepenpatroon. Zo is de Grévyzebra is te herkennen aan de smalle strepen die heel dicht op elkaar staan en niet doorlopen op de buik. De Grévyzebra is daarnaast de grootste in omvang en is de noordelijkst voorkomende zebrasoort. Vroeger kwamen ze voor in heel Noordoost-Afrika, tegenwoordig is het leefgebied van de Grévyzebra beperkt tot enkele parken in Kenia en Ethiopië. Ze leven voornamelijk in droge gebieden, open grasgebieden en in kleine kuddes van vier tot twintig zebra’s. Helaas wordt het leefgebied van de Grévyzebra bedreigd door de concurrentie van ander vee. Ze zijn vaak prooi voor roofdieren, maar worden ook door mensen geschoten voor het vlees en de vacht. In de jaren ‘70 is de populatie met 70% afgenomen en in Somalia is deze zebra zelfs volledig uitgestorven. Er zijn daarom fokprogramma’s opgestart om deze zebrasoort voor uitsterven te behoeden.

De beisa oryx is een grote antilope met een stevige nek, lange kop en lange dunne hoorns. Zowel mannetjes als vrouwtjes dragen deze hoorns. Hun vacht bruingrijs van kleur, de buik is wit en aan de zijkant loopt een zwarte band. Ook op de voorpoten en de kop loopt een zwarte streep. De Beisa oryx leeft voornamelijk in droge halfwoestijnen en in open savannes. Ze eten voornamelijk gras, maar soms ook de bladeren van bomen en struiken. Een leuk weetje: ze kunnen langer zonder water dan een dromedaris.

Vaak kun je de beisa oryx in de buurt van giraffes, zebra’s en parelhoenders vinden. Hoewel we deze dieren allemaal hebben gezien tijdens onze gamedrives, hebben we slechts één beisa oryx gespot.

De gerenoek is een soort antilope en staat ook wel bekend als de girafgazelle. Het zijn slanke dieren met een lange nek en lange poten. Hun kop is klein, terwijl hun ogen en oren juist erg groot zijn. De vacht is ros van kleur. Aan de zijkanten is hun vacht een stuk lichter en hun buik is wit van kleur. Rondom de ogen hebben ze een witte kringen. De mannetjes hebben hoorns die tot 40 centimeter lang kunnen worden. Het leefgebied van de gerenoek is op de steppen en halfwoestijnen. Hier eten ze de bladeren en scheuten van voornamelijk acacia’s. Wanneer ze eten gaan ze op hun achterste poten staan. Ze drinken geen water, maar halen het vocht uit de bladeren die ze eten.

We hebben verschillende groepjes gerenoeks gezien tijdens onze gamedrives, zowel mannetjes als vrouwtjes. Bijzonder was het om de dieren te zien eten terwijl ze op hun achterpoten staan.

Struisvogels zijn de grootste, zwaarste én snelste vogels ter wereld. Ze kunnen snelheden tot wel 65 kilometer per uur halen. Mannetjes en vrouwtjes zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden, want de mannetjes hebben meestal een zwart verenpak. Er zijn verschillende soorten en ondersoorten struisvogels. Deze soorten verschillen licht van kleur en grootte. Bij de Somalische struisvogel hebben de mannen een grijsblauwe tint op de nek en dijen. De vrouwtjes hebben een bruiner verenkleed en zijn een beetje groter als de mannetjes.

Tijdens ons bezoek aan het Samburu National Reserve hebben we heel wat olifanten, leeuwen en zebra’s gezien, maar de struisvogel liet zich niet zien. Gelukkig konden we tijdens onze laatste gamedrive het dier alsnog spotten. 100% zeker ben ik niet, maar volgens mij moet dit een Somalische struisvogel zijn en hebben we alle 5 diersoorten van de Samburu Special 5 kunnen afstrepen.