Reisverslag: Weerribben-Wieden

Vanuit de gehele wereld komen toeristen naar Nederland om Giethoorn te bezoeken. Dit dorp is wereldberoemd en wordt ook wel Venetië van het Noorden genoemd. Normaal gesproken wordt Giethoorn overspoeld met toeristen, dus dit is hét moment om hier eens heen te gaan. Over de Dorpsgracht varen rondvaartboten en fluisterboten over de Dorpsgracht onder de houten bruggen en langs karakteristieke boerderijen met rieten daken. Niet gek dat schilders en fotografen hier graag naartoe komen, want het dorp is prachtig.

Giethoorn wordt ook wel ‘Venetië van het Noorden’ genoemd

Wij hebben tijdens ons bezoek aan Giethoorn een fluisterboot gehuurd en varen over het water door het dorp. Ik ken de beelden van de files in het water, daar hebben we nu totaal geen last van. Rustig kabbelen we langs het schilderachtige dorpje en varen we naar de Bovenwijde. Hier kunnen we genieten van de stilte en rust in het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Met het warme weer een ideale dagbesteding in Giethoorn.

Na ons boottochtje wandelen we het dorpje nog eens in via het Binnenpad. De huizen langs het water hebben allemaal prachtige, kleurrijke tuinen en met die waterwegen erlangs is het een prachtig schilderij. Je komt haast ogen tekort. Iedere hoek van Giethoorn is even fotogeniek. Geheel verwonderlijk is het derhalve niet dat dit waterdorp zo populair is.

Via natuurhuisje.nl huurden we een tiny house net buiten het centrum van IJhorst. Een klein, knus huisje aan de rand van de natuur. Modern en voorzien van alle gemakken. Zo heeft het huisje een open keuken met inductieplaat, combi oven, koelkast met vriesvak, Nespresso machine, waterkoker en eierkoker. Tegen extra kosten kun je bed-, bad- en keukenlinnen erbij krijgen. Ook kun je nog fietsen huren. Beschikking tot internet hadden we niet in het huisje, maar ergens heeft dat ook weer het voordeel dat we niet continu op onze telefoon zitten. Tijdens ons verblijf in het huisje hebben we het onszelf gemoedelijk gemaakt. We hebben ‘s avonds een keer zelf gekookt, een bierproeverij georganiseerd met lekkere kaasjes en Escape Room spelletjes gespeeld. Omdat we een DVD-speler hadden meegenomen konden we deze aansluiten op de tv en een filmpje kijken. Het huisje is niet groot. Tijdens regenachtige dagen kan ik me voorstellen dat je je behoorlijk opgesloten kunt voelen. Ben je net zoals wij de gehele dag op pad, dan is dit een prima uitkomst.

Ons natuurhuisje staat in het Reestdal. De Reest is de grensrivier tussen Drenthe en Overijssel. Het water stroomt van Dedemsvaart naar Meppel langs landgoederen, bossen, heideterreinen, beekdalgraslanden en sfeervolle boerderijen. Tussen Staphorst en de Wijk ligt Boswachterij Staphorst. Een gevarieerd, natuurlijk bos met heide en vennen. De bossen zijn tussen 1930 en 1940 aangelegd door de werklozen uit het westen van het land. Het bos was vooral gericht op houtproductie. Tegenwoordig is het een paradijs voor flora en fauna. Onder meer de das leeft in dit gebied.

Wij maken een mooie ochtendwandeling door de Boswachterij Staphorst. De wandeling loopt over goed begaanbare paadjes door de bossen en over de heide. Tijdens de wandeling zien we roofvogels en behoorlijk wat grote libellen. Aan het einde van de wandeling maken we een rondje rondom het recreatiemeer Zwarte Dennen. Het is heerlijk rustig in dit gebied en al snel blijkt waarom. Wanneer we met de auto weer wegrijden heeft Staatsbosbeheer alles afgezet. We hebben geluk gehad dat we vroeg aan onze ronde begonnen

Nederland telt negen Hanzesteden: Deventer, Doesburg, Elburg, Harderwijk, Hasselt, Hattem, Kampen , Zutphen en Zwolle. Deze Hanzesteden waren in de middeleeuwen machtige handelscentra. De handel ging grotendeels over zee en bracht deze steden veel welvaart. Onder meer zout, vis, granen, hout, bier, wijn, lakens, bijenwas en pelzen werden verhandeld. De welvaart uitte zich in imposante bouwwerken, sierlijke koopmanshuizen en handelskantoren. Schilders, bouwmeesters, dichters en filosofen vestigden zich in de Hanzesteden en zorgden tevens voor een bloeiperiode op artistiek gebied.

Deventer, Doesburg, Elburg, Harderwijk, Hasselt, Hattem, Kampen , Zutphen en Zwolle zijn de negen Hanzesteden van Nederland. Wij bezoeken Hasselt en Kampen deze dag.

Wij besluiten om twee van deze steden een bezoek te brengen, om te beginnen met Hasselt. Het Zwarte Water doorkruist deze stad, maar daarnaast heeft Hasselt ook een oude stadsgracht waarin de contouren van de vestingstad te zien zijn. Online heb ik een stadswandeling gevonden die langs de belangrijkste bezienswaardigheden loopt. Rondom de stadsgracht wandelen we door de idyllische steegjes en langs de sfeervolle huizen.

Hierna rijden we verder naar Kampen, een andere Hanzestad. Via de stadsbrug met de gouden wielen bereiken we de stad met de historische panden, poorten en kerken. De stad heeft een eeuwenlange traditie van handel en scheepvaart en heeft hieraan flink wat monumenten aan overgehouden. We maken kennis met deze Hanzestad door een stadswandeling langs de belangrijkste monumenten. Kampen blijkt een gezellige stad te zijn waar nog oog is voor traditie.

Op Eerste Pinksterdag hebben we een dagwandeling op het programma staan. We willen het Nationaal Park Weerribben-Wieden ontdekken en hebben een wandeling gevonden op route.nl. Het is één van de weinige langere rondwandelingen die we hebben kunnen vinden.

De route begint in het plaatsje Watering. Omdat de route verkeerd om op mijn telefoon wordt geladen, lopen we direct de verkeerde kant in. Dit is echter geen probleem, want het laatste stuk van deze wandeling blijkt het minst leuke gedeelte te zijn. Tussen Weterink en Ossenzijl wandelen we over de Hoogeweg waar 19e eeuwse landarbeiderswoningen staan. Hier woonden boeren die in de winter geld verdienden met het snijden van riet en het graven van veen. Aan deze weg kun je drie poldermolens bekijken. Wanneer we een pad zien lopen door de natuur, wijken we van de route af om het groen in te duiken. Zo komen we alsnog uit bij Ossenzijl. Dit dorp was tot de jaren ‘50 enkel bereikbaar per boot, net als het volgende dorp dat we bezoeken: Kalenberg. Beide dorpjes zijn sfeervol en we genieten van de leuke huizen met de mooie tuinen. Ik kan me goed voorstellen dat mensen hier willen wonen. Na Kalenberg moeten we een heel stuk langs het water lopen om onze auto in Wetering te bereiken. Dit is het minst leuke gedeelte van de wandeling. Gelukkig zien we nog enkele ooievaars die in hun nesten de jonkies verzorgen en kunnen we nog een ijsje kopen als welkome verkoeling. Op het laatste stuk na, is dit een mooie wandeling die ons een goed idee geeft van de rust van dit park.

Nederland telt heel wat beroemde pareltjes waar ik nog nooit ben geweest. De bollenstreek, de Zaanse schans en de Kinderdijk, het Drielandenpunt zijn enkele voorbeelden. Ook heb ik nog nooit hunebedden gezien. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Op geringe afstand van ons huisje kunnen we er immers een aantal bezoeken. We besluiten om de hunebedden D53 en D54 in Havelte te bezoeken. Hunebed D53 liep tijdens de oorlog schade op. De Duitse luchtmacht heeft de steen verplaatst om een vliegveld te bouwen. het vliegveld werd gebombardeerd en het hunebed werd nadien weer opgegraven en opnieuw in elkaar gezet. Deze hunebed is 18 meter land en daarmee de op twee na grootste hunebed van Nederland. Iets verderop ligt de kleine hunebed D54. En zo heb ik ineens twee hunebedden in één bezoek kunnen afstrepen.

Voordat we naar huis gaan brengen we nog een bezoek aan Belt-Schutsloot. Net als Giethoorn zie je hier weer houten bruggetjes, waterwegen en boerderijen met rieten daken. Het dorp was tot 1959 alleen over het water bereikbaar. Hierdoor is waarschijnlijk het authentieke karakter van het dorp nooit verloren gegaan. Belt-Schutsloot is een stuk kleiner als Giethoorn, maar is daarom minder druk en toeristisch. Je kunt hier heerlijk wandelen langs het water en de sfeervolle huizen, of je huurt een bootje en vaart door het dorp naar het Nationaal Park Weerribben-Wieden.

Alle bootjes waren reeds verhuurd vanwege Tweede Pinksterdag, dus maakten we een heerlijke wandeling door het dorp. Belt-Schutsloot is schilderachtig mooi en een stuk rustiger dan Giethoorn. Mocht het toerisme straks weer op gang komen en Giethoorn overvol zijn, overweeg dan om hierheen te rijden. Die middag gingen om 12.00 de terrasjes weer open en natuurlijk maakten we hier direct gebruik van. Onder het genot van een koud glas bier proosten we op een geslaagde trip. Wij komen zeker nog eens terug naar Weerribben-Wieden om meer te ontdekken.

Belt-Schutsloot is een goed alternatief als de toerisme in Giethoorn weer op gang is gekomen.