Hike naar de Glaciar Calluqueo

De Glaciar Calluqueo ligt 55 kilometer ten zuidoosten van Cochrane in de regio Aysén en in het Parque Nacional Patagonia. Het is een valleigletsjer op de westelijke helling van de berg San Lorenzo. Voor de gletsjer ligt een zilverkleurige lagune met een lengte van zo’n 3,5 kilometer, gevormd door het water van de gletsjer. De naam van de gletsjer verwijst naar de eerste kolonist in dit gebied, Doña Ana Calluqueo. In 1943 maakte de Italiaanse priester Alberto de Agostini foto’s van de gletsjer. Deze foto’s zijn tegenwoordig van onschatbare waarde. Door klimaatverandering is de grootte van de gletsjer namelijk dramatisch afgenomen. Tussen 1985 en 2008 trok de gletsjer zich jaarlijks zo’n 25 meter per jaar terug. Een proces dat nog steeds gaande is en ervoor zorgt dat het landschap voortdurend verandert. Glaciar Calluqueo wordt beschouwd als een van de makkelijkst bereikbare gletsjers van de regio. Toch zijn er maar weinig mensen die deze gletsjer bezoeken.

Het was eigenlijk de bedoeling om vanuit Puerto Rio Tranquilo de Exploradores tour te doen. Doordat een groot deel van deze gletsjer was afgebroken in oktober 2023 moesten we deze tour helaas annuleren. Gelukkig kregen we een alternatief aangeboden naar de Glaciar Calluqueo. Omdat ik totaal geen research had gedaan naar deze gletsjer, wist ik ook totaal niet wat we konden verwachten van deze tour.

Vroeg opstaan

Vanuit Puerto Rio Tranquilo is het nog ruim 3 uur rijden naar de Glaciar Calluqueo. Het is een korte nacht geweest, want om 5.00 worden we bij onze accommodatie opgehaald. Er hebben zich uiteindelijk geen andere mensen meer aangemeld voor de tour waardoor we dus met z’n drieën zijn. Met een 4×4 pickup rijden we over de gravelwegen richting Cochrane. De chauffeur is duidelijk gewend aan deze wegen, want hij raast over de weg. Langzaam komt de zon op en kunnen we iets van de omgeving zien. We zien zelfs een stinkdier midden op de weg. In haar bek draagt het dier een kleintje weg. Het gaat zo snel dat ik slechts wat foto’s met mijn telefoon kan maken. Iets na 8.00 arriveren we bij de gletsjer. Samen met gids Nicolas maken we ons gereed om te beginnen aan de wandeling. We krijgen allemaal een backpack met alle benodigde spullen. De backpack zit al behoorlijk vol en dan wil ik mijn fototoestel en drone ook nog eens meenemen. Dat wordt nog een flinke uitdaging.

De rivier oversteken

Vanwege ruimtegebrek kies ik ervoor om mijn eigen wandelschoenen niet mee te nemen. Ik maak dus gebruik van de schoenen die mij aangeboden zijn. Voor het eerste deel heb ik de schoenen ook niet nodig, want we moeten allereerst de Río Pedregoso oversteken. Hiervoor krijgen we simpele waterschoenen. Terwijl wij onze broeken afritsen, trekt onze gids gewoon zijn gehele broek uit. Het ziet er hilarisch uit, de toon is gezet. Hoewel de oversteek er eenvoudig uitziet, blijkt dit toch wat anders te zijn. Het water is ijskoud en de stroming is vrij sterk. We moeten de rivier zijwaarts door en moeten naast elkaar blijven lopen. In het midden van de rivier zakken we tot onze knieën in het ijskoude water. Dat voel je wel! We bereiken allemaal veilig de overkant en kunnen onze wandelschoenen aantrekken en beginnen aan de tocht naar de gletsjer.

Wandelen met fantastische uitzichten

Direct vanaf de rivier wandelen zullen we bergop wandelen. De route loopt over een rotsachtige helling met bossen. Dit is het leefgebied van onder meer guanaco’s, poema’s, rode vossen en verschillende vogelsoorten. Wij zien alleen de Magelhaense specht, uniek vanwege zijn rode kop. Hoewel de wandeling niet heel moeilijk is, heeft Nicholas het tempo er aardig in zitten. Wij willen ons niet laten kennen en proberen het vlotte tempo bij te houden. Sommige delen van de route zijn behoorlijk smal met diepe afgronden. We moeten onze blik dus goed op het pad houden. Af en toe moeten we een kleine rivier oversteken. Hier kunnen we onze waterflessen bijvullen met het smeltwater van de gletsjers. Gelukkig maken we af en toe ook nog even een korte stop zodat we kunnen genieten van het landschap. Op verschillende plekken hebben we namelijk een prachtig panorama op het meer, de bergen en de gletsjer die steeds dichterbij lijkt te komen.

Op de gletsjer

Kennelijk hebben we goed ons best gedaan. We bereiken de gletsjer na 2,5 uur wandelen waardoor we extra tijd hebben op de gletsjer. Het is nu tijd om onze klimgordel aan te trekken, onze helm op te zetten en gebruik te maken van onze wandelstokken. We moeten eerst een stuk over gigantische rotsen wandelen. Nicolas waarschuwt ons dat we hier vooral moeten doorlopen en niet mogen stoppen. De omgeving verandert dagelijks en gigantische rotsblokken kunnen hier zomaar naar beneden donderen. Natuurlijk luisteren we braaf en we banen ons een weg door de rotsblokken.

De rotsblokken maken vervolgens plaats voor ijs. Nu kunnen we onze stijgijzers aantrekken en daadwerkelijk over het ijs wandelen. Wandelen op stijgijzers is wennen. Je moet je benen uit elkaar houden en stevig met je voeten stampen om grip op het ijs te krijgen. Vooral als je omhoog of omlaag moet lopen is het vreemd lopen. Nicolas loopt voorop en zoekt de beste weg, wij volgen. Wandelen over een gletsjer is namelijk niet geheel zonder gevaar. Tussen het ijs zijn er flinke spleten die soms honderden meters diep kunnen zijn. Die spleten zijn niet altijd zichtbaar vanwege de sneeuw. Het is dus altijd goed uitkijken waar je loopt. Af en toe moeten we een klein sprongetje maken over een van die spleten.

Gigantische ijsmassa

Wandelen op een gletsjer is uniek. In 2018 heb ik al over de Perito Moreno gletsjer mogen wandelen, maar deze tour is heel anders. Het is sowieso al bijzonder dat we hier met z’n vieren over deze gigantische ijsmassa wandelen. Geen andere mensen, gewoon rust. Om ons heen alleen maar ijs. Er lijkt geen einde te komen aan de gigantische ijsmassa. Tussen het ijs zien we een aantal helderblauwe meertjes die prachtig afsteken tegen al het wit. Op sommige punten heeft het ijs bizarre vormen aangenomen en lijkt het wel alsof er iglo’s zijn gevormd. Hoe verder we omhoog wandelen, hoe meer ijstorens we zien. We zoeken een mooie plek om even te zitten en in alle rust te genieten van deze omgeving. Een mooi moment om de drone de lucht in te sturen. Het is haast onmogelijk om deze gigantische hoeveelheid ijs op de gevoelige plaats te leggen. Wij zijn slechts vier kleine zwarte stipjes op deze ijsmassa. Dit natuurfenomeen is spectaculair. Het is toch eeuwig zonde dat dit soort plekken door de klimaatverandering zullen verdwijnen in de toekomst? Een extra reden om hier dubbel en dwars van te genieten.

Normaal gesproken blijf je 2 uur op de gletsjer. Omdat wij zo snel zijn gelopen konden wij bijna 3 uur lang op de gletsjer blijven. Die tijd leek voorbij te vliegen. Ik had hier nog uren langer kunnen blijven, maar helaas is het weer tijd om terug naar de auto te wandelen. We moeten immers nog een heel stuk terugwandelen en nog eens drie uur terugrijden naar Puerto Rio Tranquilo. De terugweg blijkt een stuk lastiger te zijn. Al snel merk ik dat de eerste blaren ontstaan waardoor het wandelen niet makkelijker wordt. Ook de vermoeidheid begint een beetje toe te slaan. We proberen Nicolas bij te houden, die onvermoeid in een razend tempo blijft wandelen. Ondanks dat het een stuk moeizamer gaat, houden ook wij het tempo er goed in. Uiteindelijk bereiken we de rivier weer. Waterschoenen aan en het ijskoude water in. Bijna zijn we terug bij de auto. We zeggen tegen elkaar dat we na zo’n wandeling zin hebben in een ijskoud biertje. Bij de auto staat Thiara ons op te wachten. Tot onze verrassing heeft ze allerlei lekkere dingen klaargezet en er staat een koud biertje. Daar proosten we op! Nu wacht alleen nog de lange terugreis naar Puerto Rio Tranquilo.

De Glaciar Calluqueo tour hebben wij geboekt bij 90 Grados Sur. Dit bedrijfje in Puerto Rio Tranquilo wordt gerund door Thiara en Nicholas. Ik las goede verhalen over 90 Grados Sur en boekte de Exploradores Tour via hen. Ze hebben geen eigen website, maar alleen een Instagram pagina met een optie om contact met ze op te nemen via WhatsApp. Thiara reageert vrij snel en stuurt je graag meer informatie in de vorm van een PDF. Vanwege de omstandigheden rondom de Exploradores hield Thiara me gedurende onze reis steeds op de hoogte via WhatsApp. Ze vroeg vooraf ook nog even na of we de juiste gear hadden en had desnoods nog spullen te leen. Zo kregen we bijvoorbeeld alternatieve schoenen die we konden aantrekken tijdens de wandeling.

De Glaciar Calluqueo tour is uitstekend geregeld door 90 Grados Sur. Iedereen krijgt een backpack met alle benodigde spullen. In de backpack zit een klimgordel, helm, handschoenen, wandelstokken, stijgijzers, een zonnebril, een lunchpakket en een matje waar je op kunt zitten. Wij kregen dus daarbij nog eens nieuwe wandelschoenen mee en een set waterschoenen. Ook regelen zij het vervoer. Hou er namelijk rekening mee dat het nog eens 6 uur rijden is naar de gletsjer vanuit Puerto Rio Tranquilo.

Ik kan 90 Grados Sur ten zeerste aanbevelen. Het zijn lieve mensen die echt veel moeite voor je doen. Naast deze tour bieden ze ook tours aan naar de Exploradores en de Marble Caves.

De maanden december tot februari zijn de beste maanden om Patagonië te bezoeken. Dit zijn namelijk de warmste en droogste maanden. Maar het kan hierdoor een stuk drukker en duurder zijn in deze periode. De lente (van september tot november) en de herfst (van maart tot mei) zijn een stuk minder druk, maar de kans op slechter weer is een stuk groter. Wij zijn in de maanden oktober en november naar Patagonië afgereisd en hebben met veel regen te maken gehad. Het schijnt dat de maand maart een stuk zachter is.

De Carretera Austral wordt omschreven als één van de mooiste autoroutes van Zuid-Amerika. In totaal is deze route 1247 kilometer lang. De route loopt volledig in Chili, in het noordelijke deel van Patagonië. Veel mensen rijden de Carretera Austral met een camper of huurauto. Anderen liften of reizen met de motor of fiets. De route begint in Puerto Montt en eindigt in de kleine nederzetting Villa O’Higgins. Een groot gedeelte van de route is onverhard. Onderweg passeer je de ruige en ongerepte natuur van Chili. Maak verschillende stops om te genieten van enkele outdoor activiteiten. Benieuwd hoe wij onze route hebben gereden? Lees dan het artikel met onze Carretera Austral reisroute.