Reisverslag

Week in Frankrijk

Afgelopen week heb ik samen met mijn vriendin en haar familie Frankrijk bezocht. De reden voor ons bezoek aan Frankrijk was om het huis van de oom van mijn vriendin op te knappen. Zij hebben in La Boutique, een klein dorpje gelegen in de buurt van Le Bugue, een tweede huis en dit huis heeft een flinke opknapbeurt nodig. Afgelopen jaar hadden we al plannen om naar Frankrijk te gaan met z’n allen, maar vanwege alle werkzaamheden en gedoe rondom mijn werk is het er niet van gekomen. We stelden het voor een jaar uit en vorige week was het dan zover. Voor het eerst sinds begin jaren 90, toen ik Disney Land Parijs bezocht, zou ik weer voet zetten op Franse bodem.

La Boutique

Op zwarte zaterdag zijn we vertrokken naar Frankrijk. Van files hadden we eigenlijk helemaal geen last, ondanks dat we midden door Parijs reden. Het was redelijk druk op de weg, maar het reed allemaal door. Bij de parkeerplaatsen was het wel enorm druk. Veel mensen met campers en een caravan waren uiteraard op weg naar de zon. Na Limoges stonden we even stil, maar verder mochten we absoluut niet klagen. Gelukkig konden we ook de afslag nemen na Brive-de-Gaillarde en reden we het laatste stuk binnendoor. Wat me al opviel op de snelweg, is dat er nauwelijks iets te zien was op de snelweg; geen grote steden, weinig huizen. Dat was de laatste kilometers van onze rit niet anders. Mooie plattelandsomgeving, maar weinig dorpen en huizen. Dit had ik totaal niet verwacht. Na een rit van zo’n 12 uur arriveerden we bij het huis in La Boutique, waar de anderen inmiddels reeds gearriveerd waren. Enkelen waren zelfs al flink aan het klussen. In de enorme tuin rondom het huis stond ook al een tent voor ons opgezet en hoefden we alleen maar onze matras op te blazen en onze spullen in de tent te zetten. Hartstikke fijn na zo’n lange rit. Na het eten dronken we nog een wijntje en een biertje en gingen we vervolgens vroeg te bed. Zo waren we fit voor de volgende dag, want er moest enorm veel gebeuren.

Het huis is een typisch Frans huisje, zoals je deze ziet in vele dorpjes. Wat oud en niet meer van alle gemakken voorzien. Zo douchten de bewoners als geruime tijd in de tuin onder een zelfgemaakte douche en was er geen water. Er waren nauwelijks electrapunten en de vloer van de woonkamer stond op instorten. Ook zorgden vleermuizen ervoor dat slapen op de eerste etage niet erg prettig was. Aan ons was de taak om het huis weer wat bewoonbaarder te maken. Hoewel ik absoluut niet handig ben en van klussen houd, kon ik wel meehelpen. Nu we zelf ook al ruim twee  jaar bezig zijn aan ons eigen huis, heb ik inmiddels wel het een en ander geleerd. Samen met de vader van mijn vriendin ben ik daarom aan de slag gegaan met de electra. De woonkamer hebben we voorzien van meer stopcontacten, die we ook hebben doorgelust naar de keuken. Oude stopcontactpunten hebben we verwijderd en vervangen voor nieuwe en veiligere dozen. Dit lijk weinig werk, maar toch ben ik hier twee dagen mee bezig geweest. We moesten namelijk ook rekening houden dat de groepen het wel aan kunnen, want er zijn maar drie groepen beschikbaar en je merkt altijd dat je bepaalde zaken bent vergeten mee te nemen of te kopen bij de bouwmarkt. Gelukkig was de bouwmarkt niet heel ver weg, maar het assortiment is stukken minder zoals je in Nederland gewend bent. Maar na twee dagen was het electraplan in grote lijnen al gereed. Inmiddels waren de anderen al vergevorderd met de waterleidingen, wasmachineaansluiting en het storten van puin en zand voor de nieuwe vloer. Een flinke klus omdat alles per kruiwagen enkele meters moet worden versleept. De derde dag zijn we met z’n allen cement gaan maken en deze gaan storten in de woonkamer. In de brandende zon een hele opgave, maar aangezien we het op die dag echt af wilden hebben, is het tempo aardig opgeschroefd. In totaal zijn we 5 uur bezig geweest met 8 man sterk. Ieder had zijn taak en dit liep op rolletjes. Voordat het donker werd, was de vloert gestort en geëgaliseerd en konden we genieten van een welverdiende maal en een drankje.

Was het dan alleen maar klussen? Nee, zeker niet. Samen met mijn vriendin en haar moeder zijn we geregeld naar de supermarkt in Le Bugue gereden. Hiervoor moesten we een half uur rijden. Maar de weg naar Le Bugue was absoluut de moeite waard, zeker als je vroeg op pad bent. Zo zagen we enkele herten op de straat staan en naar ons staren, alvorens ze weer vlug de bossen insprongen. Ook zijn er vossen gespot, maar deze heb ik helaas niet gezien. De rustige omgeving zorgt er natuurlijk ook voor dat er veel dieren zijn. Zo zat er iedere nacht een uil boven onze tent, zagen we groene spechten wegvliegen en sliepen de vleermuizen in de oude schuur. Er was zelfs een grote slang gespot, maar dit was enkele maanden terug.

Le Bugue

Le Bugue is een klein stadje, maar redelijk druk bezocht door de vele toeristen die hier in de omgeving verblijven. Het is dan ook zaak om op tijd boodschappen te doen, wil je niet in de file van toeristen komen. Op dinsdagochtend zijn we naar de markt van Le Bugue gereden. Maar de markt was vrij toeristisch. Zo werden er zeepjes, kleding en heel veel spullen verkocht, maar niet echt de typische Franse spullen. Jammer dat zo’n markt dan zo toeristisch is. Wel waren en kraampjes die mooie groentes en fruit verkochten en uiteraard de heerlijke Franse broodjes. Ondanks het toeristische karakter van de markt, is het absoluut de moeite waard om langs alle kraampjes en de straatjes te wandelen. We hebben nog even via de brug gekeken op de La Vézère rivier, waar enkele fraaie kiekjes gemaakt kunnen worden. Via de smalle straatjes kun je prachtige huizen zien. Ook zijn we langs de Saint Sulpice kerk gelopen.

Bergerac

Omdat er nog iemand per vliegtuig later zou aankomen in Bergerac, zijn we hiervoor nog naar het historische centrum van de stad gegaan om deze te ontdekken. Via prachtige wegen, kleine Franse dorpjes, bereik je de stad Bergerac. De stad is gelegen aan de rivier de Dodogne en de streek staat bekend om de wijnbouw. We hebben de auto nabij het Historische centrum gezet en zijn te voet de stad gaan verkennen. De stad is een doolhof van straten en pleintjes, omgeven door vakwerkhuizen en spitsboogramen. Absoluut de moeite waard om hier mooie foto’s te kunnen maken. Er zijn enkele standbeelden te zien van een man met een grote neus. Deze man is Cyrano, een Frans schrijver, dichter en militair. Men zegt dat hij een enorm grote neus had, wat dus terug te zien is aan de standbeelden. Cyrano is bedacht door Edomd Rostand in 1897, maar hij heeft echt bestaan: geboren in Parijs, hij was een cadet in het garderegiment en een dichter. Zijn veelbewogen leven inspireerde Rostand en de stad Bergerac heeft Cyrano geadopteerd als lokale held. De Saint-Jacques en  Notre-dame kerken hebben we ook een bezoekje gebracht.

De oude haven speelde in de geschiedenis van Bergerac een grote rol in de oude economie van de stad. Er werkten destijds 200 man in de haven en er waren 1500 bootbewegingen per jaar. Er werden wijnen verscheept die door heel Europa werden gedronken. Door de komst van de spoorwegen werd de haven echter overbodig en luidde het een tijd van economisch verval in.

Na twee uur hadden we het historische centrum wel gezien. Daarbij moet wel gezegd worden dat we niet meer over de markt konden struinen, omdat deze om 13.00 langzaam aan het inpakken was en we de musea hebben overgeslagen. Het was voor ons namelijk tijd om naar het vliegveld te rijden.

Oradour-sur-Glane

Op donderdag reden mijn vriendin en ik weer terug naar huis. Maar niet voordat we Oradour-sur-Glane zouden hebben bezocht. Enkele maanden geleden schreef ik al een blog bericht over deze plek. Ik had er iets over gelezen en was diep onder de indruk over het verhaal en de gebeurtenissen die hier plaats vonden. Op 10 juni 1944 is Oradour-sur-Glane het toneel geweest van een enorme gruwelijkheid. Duitse soldaten vielen het rustige dorp binnen en dreven alle inwoners bijeen op de markt. Hier werden de vrouwen en kinderen gescheiden van de mannen. De vrouwen en kinderen werden opgesloten in de kerk. De mannen werden in groepen in verschillende schuren en gebouwen geleid. Hierna begon de moordpartij en schoten de Duitse soldaten met mitrailleurs systematisch alle mannen neer. Mannen die nog bewogen kregen nog een genadeschot. Er werd hooi en andere brandbare spullen over de lichamen gelegd en alles werd in brand gestoken. Ondertussen ging een bom af in de kerk waarin de vrouwen en kinderen zich bevonden, en de rook verstikte vele mensen. Soldaten kwamen binnen en schoten minutenlang nog om zich heen. Er werden 642 mensen in totaal vermoord. Een enkeling wist te ontsnappen aan deze hel. In het geruïneerde dorp is alles zo laten zoals het op deze fatale dag is achtergelaten. De auto van de huisarts staat nog op het dorpsplein, de naaimachines staan nog in verschillende huizen en in de garage staan auto’s.

Deze plek zou ik heel graag willen bezoeken en aangezien het op de terugweg gelegen was, was dit een ideaal moment om het te bezoeken. We arriveerden iets voor 9.00 in Oradour-sur-Glane. Het museum was nog niet geopend en het was er ook nog niet druk. Nadat de deuren werden geopend sloegen we het museum direct over om de geruïneerde stad te bezoeken. Via het museum kom je in een tunnel, loop je de trappen omhoog en kom je aan in het oude dorp. Direct sta je tussen alle ruïnes en kun je je niet bevatten wat hier is gebeurd. Je komt eigenlijk ogen tekort en het is uitermate indrukwekkend om te midden tussen alle kapotte huizen te wandelen. Tussen het puin zie je de auto’s, naaimachines, weegschalen, waterputten en allerlei andere spullen.

Natuurlijk is dit dorp ongelooflijk indrukwekkend, maar ook een prima plek om foto’s te schieten. Wie vroeg arriveert heeft de kans dat er nauwelijks mensen rondlopen. Ik kan daarom ook absoluut aanraden om voor openingstijd al aanwezig te zijn en het museum eerst over te slaan. Maar lees je wel in over de gebeurtenissen die hier gebeurd zijn, zodat je weet waar je precies naar kijkt.

Interessante artikelen voor dit bericht

[bol_product_links block_id=”bol_55c63049db2db_selected-products” products=”9200000001067218,9200000005478740,9200000022485310,1001004002382202,9200000029245925″ name=”week-in-frankrijk” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”600″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Laat een berichtje achter

Deel deze pagina

Nog meer reisverhalen

Meer blog berichten

5 dingen die je moet checken voor je op vakantie gaat

Gastartikel

5 dingen die je moet checken voor je op vakantie gaat

Wanneer je op vakantie gaat, zijn er altijd nog allerlei dingen die je moet regelen voor vertrek. Daarbij kun je denken aan het wassen van je spullen en het leeghalen van de wasmachine, maar ook aan...

Kerstmarkt van Erfurt

Kerstmarkten

De leukste kerstmarkten van Duitsland in 2023

Het wordt langzaam weer kouder en sneller donker. De kerstperiode komt steeds meer in zicht. Dat betekent dat binnenkort de eerste kerstmarkten in Duitsland weer zullen openen. Ieder jaar staan de...

Eiland Cres, Kroatië - Lubenice

Reistips

Tips voor eiland Cres in Kroatië

Kroatië telt in totaal 1185 eilanden. Het is daarom een ideale bestemming om te eilandhoppen. Een aantal populaire eilanden zijn gelegen in de Kvarner Baai. Krk, Lošinj, Rab en het eiland Cres...

Over de auteur

Danny van der Meijden

Ik ben een webdesigner/webdeveloper en één van mijn grootste hobby's is het maken van reizen. Niet alleen geniet ik van al het pracht en praal dat de wereld heeft te bieden, maar tevens ben ik er gek op om video's en veel foto's te maken van datgene wat ik zie.

Ik reis graag ieder jaar van continent naar continent en wil zoveel mogelijk op eigen houtje ontdekken en zien!